które nie sprzyjają tym trzem elementom, należy uznać za zagrożenia bezpieczeństwa. Cechą bezpieczeństwa jest optymizm i ufność, to one dają nam przekonanie, że będziemy nadal mogli cieszyć się naszymi dobrami i szczęściem.
Wskazana wyżej ranga bezpieczeństwa w systemie wartości i jej utylitarne znaczenie, skłaniać powinna do refleksji, iż jest ono konieczne, że nie można go zastąpić jakimś innym stanem lub procesem, że jest również potrzebą o uniwersalnym człowieczym wymiarze. Powyższe rozważania na granicy filozofii, nie powinny pozostawać w sferze enuncjacji teoretycznych, lecz znaleźć powinny praktyczne zastosowanie w życiu jednostkowym, narodowym (państwowym) i wymiarze międzynarodowym (globalnym). Taka potrzeba jest konieczna, ponieważ bezpieczeństwo jest zjawiskiem dynamicznym i taki sam charakter mają współczesne zagrożenia.
1.2 Bezpieczeństwo jako najwyższa wartość ludzkości
Jedną z klasycznych dyscyplin filozoficznych jest aksjologia, czyli filozofia wartości (aksis znaczy po grecku,, godny cenny °). Mówimy też : teoria wartości. Tych trzech wyrażeń często używa się synonimicznie. Niektórzy myśliciele stawiają wręcz znak równości między filozofią a aksjologią, każda nauka bowiem, ich zdaniem, bada to, co już jest, a abstrahuje od wartości, filozofia natomiast ma się zajmować tym, co ma być.
Aksjologia stawia pytania: jakie rodzaje wartości istnieją? W jaki spo-sóbsą uhierarchizowane? Jaki im przysługuje sposób istnienia:subiektywny czy obiektywny?, absolutny?, relatywny? Na jakich drogach poznajemy wartości?Rzecz zrozumiała, nie są to jedyne pytania filozofii wartości. Jest ich znaczniewięcej.
W aksjologii jako ogólnej teorii wartości wyróżniamy dwie dyscypliny, zajmujące się pewnymi rodzajami wartości, tj. etyka i historia filozofii. Etyka analizuje wartości etyczne (dobro lub zło), etyczne decyzje, czyny i postawy (sprawiedliwość, odwagę, współczucie). Zasadniczy kształt myśli etycznej nadali trzej filozofowie: Arystoteles, Kant i Scheler. Do tej grupy można zaliczyć znanych polskich myślicieli takich jak: Twardowski, Tatarkiewicz, Kotarbiński, Wojtyła i inni.
Odrębnego omówienia wymaga, w moim przekonaniu historia filozofii, która odgrywa ważną rolę w zgłębianiu problematyki filozoficznej bezpieczeństwa. Badania można prowadzić z powodzeniem w naukach ścisłych bez znajomości historii tych nauk. Nie jest to możliwe w filozofii. Ta dziedzina wymaga historii, ponieważ jest ona wstępem do filozo-