Na początku tego bardzo ważnego rozdziału zaznaczam, że filozofowie czasów starożytnych nie zajmowali się bezpieczeństwem w pojęciu obecnym, gdyż w większości nie było takich zagrożeń. Bezpieczeństwo w czasach starożytnych rozpatrywano w kategoriach tylko, a nawet przede wszystkim wojny i pokoju. Głównymi przedstawicielami filozofii bezpieczeństwa tego okresu byli: Heraklit z Efezu,Platon, Arystoteles, Sokrates.
2.1 Pojęcie bezpieczeństwa w poglądach filozofów STAROŻYTNYCH
Jeśli w poprzednim rozdziale zostały omówione pojęcia bezpieczeństwa w aspekcie filozoficznym, to obecnie dokonajmy próby określenia bezpieczeństwa według filozofów starożytnych. A dlaczego według filozofów tej epoki? Kim są ci filozofowie starożytni? Jakie głosili teorie w tym okresie? Na te i inne podstawowe pytania będziemy próbować szukać odpowiedzi. Z tym tylko, że w tym opracowaniu omówimy główne postacie filozofii, które wniosły znaczący wkład w pojmowanie bezpieczeństwa.
Problemy wojny, bezpieczeństwa i pokoju zajmowały poczesne miejsce w poglądach i dziejach wielu myślicieli starożytnej Grecji, także w czasach późniejszych. W filozofii tej dochodziły do głosu różne koncepcje, często przeciwstawne o różnej orientacji w poglądach, będące mniej lub bardziej adekwatnym odzwierciedleniem warunków historyczno-społecznych. W tym wykładzie, nie pretendując do wyczerpującego ich przedstawienia, postaram się scharakteryzować tylko te wartości, które będą odpowiedzią na postawione pytania na początku tego podrozdziału.
2.2 Filozoficzne myśli Heraklita z Efezu i Hippiasza z Elidy
Zgodnie z uznawaną przez Heraklita ontologiczną zasadą jedności i walki przeciwieństw, powszechnej sprzeczności i zmienności rzeczy, również wojna i pokój stanowią dwa ściśle ze sobą powiązane przeciwieństwa, a ich walka ma doprowadzić do harmonijnego społeczeństwa złożonego z niewolników, ludzi wolnych i władców.
Heraklit nie tylko stwierdza, że wojna jest powszechna i prawym