WYKŁAD
- opis słowny, często połączony z formułami matematycznymi
- opis graficzny (jest jednoznaczny)
a) schematy blokowe (znormalizowane symbole i ich znaczenie - normy PN, DIN) - sieci działań
b) strukturogramy (schematy zwarte)
- specjalny język matematyczny (pseudokod)
- język programowania - programy w języku wyższego poziomu niż wewnętrzny komputera (np. Pascal, C, Fortran, Basic, Simula)
- liniowy (sekwencyjny) - wszystkie czynności są wykonywane w ściśle określonej kolejności, wynikającej z zapisu algorytmu (np. napisanie 2 listów)
- z rozgałęzieniami (selekcją) - kolejność i zakres wykonywanych czynności zależy od warunków, których spełnienie (lub nie) zależy od danych wejściowych i rezultatów działania algorytmu, tzw. rezultatów pośrednich (np. napisanie do adresata A w dzień parzysty, napisanie do adresata B w dzień nieparzysty)
- iteracyjne - pewien ciąg identycznych czynności (cykl, pętla) jest powtarzany wielokrotnie dla różnych danych (np. prowadzenie korespondencji według schematu: napisz list, wyślij, przeczytaj odpowiedź, napisz ...) - sens programowania
- opis obiektów
- opis czynności x
I x | dane: dowolna liczba rzeczywista
np. oblicz wartość funkcji f(x) =
x
np. oblicz wartość funkcji f(x) =
I x |
- dane wynik
Algorytm:
- krok 0: wczytaj wartość danej x
- krok 1: jeśli x > 0 to f(x) = 1. zakończ algorytm
- krok 2: (w tym wypadku x < 0 lub x = 0}, jeśli x = 0 to f(x) = 0. zakończ algorytm
- krok 3: {w tym wypadku x < 0} ...