Mikroflora środowiska
Gleba i woda - podstawowe naturalne środowiska bytowania drobnoustrojów.
Powietrze - środowisko wtórne, drobnoustroje nie rozmnażają się, przebywają przejściowo.
Gleba - główne środowisko bytowania drobnoustrojów
- drobnoustroje glebowe: bakterie, grzyby i pierwotniaki odpowiedzialne za krążenie pierwiastków w przyrodzie (węgiel,
azot, siarka, fosfor), rozkład organizmów zwierzęcych, roślinnych, odpadów przemysłowych, powstawanie humusu
- w olbrzymich ilościach występują w glebach żyznych ( miliony komórek w lg gleby)
- w glebach o odczynie obojętnym i alkalicznym - więcej bakterii
- w glebach kwaśnych - lepiej rozwijają się grzyby Bakterie glebowe:
-bakterie autochtoniczne - występują w mniej więcej stałej liczbie dla danego typu gleby,
-bakterie zymogenne - rozwijają się w glebie okresowo, dostają się z resztkami roślin, odchodami ludzi i zwierząt, ściekami; giną one po zakończeniu rozkładu wprowadzonych do gleby substancji organicznych
problem: bakterie chorobotwórcze, dostające się do gleby wraz z odchodami ludzi i zwierząt oraz chorymi tkankami roślin
Woda - zróżnicowane ilości drobnoustrojów
- woda opadowa - uboga w mikroflorę
- wody podziemne- różne ilości drobnoustrojów, w zależności od głębokości *woda zaskórna - najwięcej drobnoustrojów
*woda podziemna płytka - najczęściej dostatecznie oczyszczona *woda podziemna głęboka - zwykle wolna od bakterii
Zbiorniki otwarte - drobnoustroje mogą występować w dość znacznych ilościach, w zależności od ilości substancji organicznych, zawartości tlenu, temperatury wody, naświetlenia.
Drobnoustroje wód powierzchniowych mineralizują związki organiczne, biorą udział w procesie samooczyszczania wody. Niezbędne jest wstępne oczyszczanie ścieków miejskich i przemysłowych przed wpuszczeniem ich do wód zbiorników otwartych.
Mikroflora wody:
-naturalna
-dostająca się z ziemi i powietrza,
-przewodu pokarmowego ludzi i zwierząt
-pochodząca ze ścieków przemysłowych np. browarów, drożdżowni
Z sanitarnego punktu widzenia - najważniejsze jest występowanie w wodzie mikroflory jelitowej, dostającej się z odchodami zwierzęcymi i ściekami miejskimi, podstawa kwalifikowania wody jako zdatnej lub niezdatnej do picia
Określa się miano coli - najmniejsza objętość wody, z której można wyhodować bakterie z grupy E. coli
• 0,1 - woda jest niezdrowa
• 1,0 - woda jest zanieczyszczona (niepewna)
• 10 - woda jest stosunkowo czysta (możliwa do użycia)
• 100 - woda jest dostatecznie czysta
Normy:
• woda studzienna >50
• woda wodociągowa >100
Powietrze
Drobnoustroje - najczęściej w postaci bioaerozolu (saprofityczny - pyłki, zarodniki grzybów (alergia), zakaźny (gruźlica, grypa..)
- dostają się z gleby, wody z cząsteczkami pyłu, kurzu, pary wodnej, wydalane z kaszlem, kichaniem, są przenoszone przez
liczba bardzo różna, zależy od wielu czynników (miejsce, zatłoczenie, wysokość, pora dnia, klimat..
*w dużych miastach - więcej mikroorganizmów niż na wsi *mniej w lasach ogrodach, parkach, polach (więcej kleszczy)
*im wyżej - powietrze staje się coraz czystsze, nawet nad miastami przemysłowymi (działanie bakteriobójcze promieni słonecznych)
*najmniej drobnoustrojów zimą (gleba pokryta śniegiem)
♦najwięcej latem (gleba wysuszona, wiatr unosi pyły wraz z mikroorganizmami ♦w klimacie ciepłym - więcej mikroflory niż w umiarkowanym, najmniej w strefie polarnej Wskaźnik zanieczyszczenia powietrza - przemysł spożywczy, linie produkcyjne, wentylacja, sale operacyjne...
(metoda sedymentacyjna, filtracyjna)