5097154216

IV ZHP WLKP

Referat Harcerski Chorągwi Wielkopolskiej

Kurs drużynowych harcerskich Września S-7.10.Z0XZ i iq-Zl.10.Z01Z r.

STROJE LUDOWE Strój krakowski

Stroi kobiecy

Strój kobiecy był zróżnicowany. Początkowo były to jednobarwne spódnice, następnie używano kwiecistego materiału na spódnice "tybetki" kwiecistych kretonów. Tylko w jednej okolicy krakowskiego spotkać można spódnice i fartuszki naszywane poziomo wstążkami. Gorsety, dawniej ciemne sukienne, z haftem o motywach kwiatowych, zakończone kaletkami (krótkie patki zachodzące za siebie w dolnym zakończeniu gorsetu), zastąpiono aksamitnymi i kolorowymi gorsetami, zdobionymi paciorkami i cekinami. Gorsety te były zdobione bogatym haftem z naszyciem kolorowych koralików i sztucznych kamieni. Bogato zdobione są haftem plecy, na piersiach haft jest wzbogacony kwastami jedwabnymi lub metalowymi. Uzupełnieniem stroju był biały, haftowany fartuch i korale na szyi. Koszula starego typu była ozdobiona haftowaną krezą u szyi i mankietami. W porze chłodniejszej noszono kaftaniki z długimi rękawami. W zimie zamożniejsze kobiety wkładały bogato zdobione granatowe sukmany i okrywały się dużą chustą.

Strój rzeszowski

Stroi kobiecy

Rzeszowianki nosiły białe koszule z haftami, zdobione kołnierzykami. Wkładały spódnice zakrywające kolana, w różnych odcieniach granatu lub zieleni, zdobione u dołu tasiemkami. Na koszulę zakładano czarny, sznurowany gorset, który był ozdabiany różnokształtnymi i barwnymi cekinami. Na szyi noszono czerwone korale. Przepasywało się białym fartuchem z naszytymi kolorowymi koronkami. Panny nosiły na głowie wianki a mężatki kolorowe chusty.

Strój zagłębiowski

Stroi kobiecy

Na głowie kobiety nosiły czepiec, wykonany z białego płótna i pokryty zwykle z wierzchu tiulową koronką. Z przodu obszyty był karbowaną listewką i koronką w tzw. "blondynki". Wiązano go pod brodą dwiema szarfami lub w tzw. "bukiet". Często czepiec okryty był chustką o ciemnym kolorze (brąz, zieleń, popiel), czasem była to tzw. tybetka lub chustka turecka. Najczęściej jednak noszono chustę w jednym kolorze, z jednym rogiem wyszywanym w motyw kwiatowy. Istniały dwa rodzaje kobiecych koszul, oba jednak wykonywane z płótna lnianego. Pierwszy rodzaj stanowiła długa koszula o kroju poncho, z ozdobą w formie koronkowej krezy, noszonej na zewnątrz pod sznurem korali. Druga, rzadziej noszona - krótka, o kroju przyramkowym (jak na Śląsku), czasami z czerwonym haftem na ramionach. Na strój składała się także halka z cienkiego płótna lub batystu, marszczona w pasie, na dole obszyta falbaną, koronką lub haftowana białym haftem dziurkowym. Na koszulę zakładano biały płócienny lub flanelowy stanik, z głębokim wcięciem, sznurowany, czasem wyszywany w drobny ornament roślinno-kwiatowy Często stanik noszono jako zewnętrzną część garderoby (np. Strzemieszyce Małe). Spódnica zwana kiecką była o wiele węższa niż np. na sąsiednim Śląsku i sięgała do połowy łydek. Przednią częśc spódnicy wykonywano zwykle z gorszej tkaniny, a resztę farbowano na granatowo i drukowano na nie biały wzór roślinny. Powyżej 2/3 długości naszywano rzędy jednakowych tasiemek, tzw. plisek w kolorach: bordowym, czarnym, zielonym, brązowym. Zapaska (fartuch) używana była do bardziej