S04KS01
Określenie konformacji fibrynogenu na podstawie pomiarów adsorpcji mikrocząstek polimerycznych
Małgorzata Nattich-Rak*. Zbigniew Adamczyk*, Marta Sadowska*
*Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. J Habera PAN, Niezapominajek 8, 30-239 Kraków, ncnattic@cyf-kr.edu.pl;
Głównym celem badań było rozwinięcie efektywnej metody detekcji monowarstw białek na powierzchniach ciało stałe/elektrolit, w warunkach in situ (Rys). Metoda ta, określana mianem wzmocnienia koloidalnego (CE) opiera się na wykorzystaniu elektrostatycznych oddziaływań cząstek koloidalnych z cząsteczkami białka tworzącymi monowarstwę. Przeprowadzone pomiary wykazały jednoznacznie, że metoda CE może być zastosowana jako efektywne narzędzie do określania mechanizmów adsorpcji białek na powierzchniach międzyfazowych ciało stałe/elektrolit, w szczególności orientacji i konformacji cząstek, co ma istotne znaczenie poznawcze.
Uzyskane wyniki mogą być również wykorzystane w sposób praktyczny do wytwarzania monowarstw białek o ściśle określonym pokryciu i orinetacji.
Praca współfinansowana z projektów: POIG 1.01.02-12-028/ 09-05 i NCN Grant UMO-2012/07/B/ST4/00559
Synteza i charakterystyka powierzchni polimer-peptyd S04KS02 Róża Szweda*. Justyna Hertlein*, Andrzej Dworak*, Jerzy Silberring*, Barbara Trzebicka*
*Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, ul. M. Curie-Skłodowskiej 34, 41-819 Zabrze, rszweda@cmpw-pan.edu.pl;
Podjęte w pracy badania obejmowały opracowanie metod Przy ocenie właściwości analitycznych otrzymanych syntezy powierzchni polimerowo-peptydowych, gdzie powierzchni wzięto pod uwagę długość linkera, gęstość peptydy immobilizowano na powierzchni poprzez różnej immobilizacji peptydów, odporność powierzchni na długości linkery z poli(glikolu etylenowego). W wyniku niespecyficzną adsorpcję biomolekuł i efektywność reakcji analiz z wykorzystaniem różnych metod charakterystyki enzymatycznej na powierzchni, powierzchni, potwierdzono prawidłowy przebieg każdego z
etapów syntezy. Powierzchnie polimerowo-peptydowe byfo współfinansowana w ramach grantu NN 209 756740. zastosowano jako platformy analityczne w detekcji trypsyny jako modelowej proteazy.
S04KS03
Polimery gwieździste o strukturze rdzeń-powloka jako nośniki DNA do zastosowań w terapii genowej
Barbara Mendrek*. Iwona Żymełka-Miara*, Paulina Binkiewicz**, Barbara Trzebicka*, Andrzej Dworak*, Agnieszka Kowalczuk*
*Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, M.Curie-Skłodowskiej 34, Zabrze, bmendrek@cmpw-pan.edu.pl; **Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach, Bankowa 8;
Polimery gwieździste z ramionami z kationowego Wydajność transfekcji komórek HT-1080 badanymi polimetakrylanu N,N-dimetyloaminoetylu) (PDMAEMA) gwieździstymi polipleksami jest większa niż kompleksami oraz bezładnych lub blokowych kopolimerów DMAEMA i pDNA z rozgałęzioną polietylenoiminą (PEI), która jest DEGMA (metakrylan eteru metylowego di(glikolu „złotym standardem” stosowanym w badaniach transfekcji. etylenowego)), zostały otrzymane metodą polimeryzacji
rodnikowej z przeniesieniem atomn CATRP) Wszystkie .,p4(r„,n„,™,p„,s»w„d„weCe«™n*6oK™
gwiazdy kompleksują plazmidowe DNA (pDNA) do podstawie decyzji numer DEC-2011/01/B/ST5/05982.
nanostruktur zwanych polipleksami, których rozmiary są
mniejsze od „nagiego” DNA. Zmniejszenie rozmiarów
powoduje, że polipleksy mogą wydajnie dostarczać pDNA
do wnętrza komórek na drodze endocytozy.