518321345

1.    rozmiarów obszaru manewrowego (szerokość torów wodnych),

2.    rozmiarów obszaru manewrowego (dostępnego prześwitu pod mostem).

5.1.    Szerokości dróg wodnych

Do obliczeń, mających na celu wyznaczenie szerokości bezpiecznego obszaru manewrowego statku charakterystycznego, wykorzystano trzy metody:

-    Metodę PIANC;

-    Metodę Kanadyjską;

-    metodę uogólnionych badań symulacyjnych.

Powyżej wymienione metody pozwalają na projektowanie dróg wodnych tak na odcinkach prostoliniowych jak i na zakolach. Algorytmy obliczeniowe zaimplementowane w metodach: PIANC i Kanadyjskiej oparto na zasadzie doboru stabelaryzowanych współczynników wyrażonych w krotności szerokości badanej jednostki.

Spośród przedstawionych metod wyznaczania bezpiecznej szerokości drogi wodnej, jako metodę dokładniejszą można zarekomendować metodę PIANC [Gucma L., Montewka J., Ocena przydatności metod analitycznych do określania bezpiecznych parametrów dróg wodnych. Inżynieria Morska i Geotechnika, nr 1/2003].

5.1.1.    Metoda PIANC

Metoda PIANC została zatwierdzona w 1995 r. przez międzynarodowe organizacje: PIANC (Permanent International Asscociation of Navigation Congresses), IAPH (International Association of Ports and Harbors), IMPA (International Maritime Pilots Association) oraz IALA (International Association of Lighthouse Authorities). Na odcinku prostoliniowym bezpieczna szerokość toru wodnego w dnie wyznaczana jest z zależności [Approach Channel 1997]:

d > d_m + ^_id_i+d_r:+ d_n. [m]- ruch jednokierunkowy

d > 2d_m + 2^ d_t +d_n+ d_rc + ^_Jd_pj [m]- ruch dwukierunkowy

gdzie:

d_m -podstawowa szerokość manewrowa, drz -rezerwowa szerokość toru po stronie lewej, d_rc -rezerwowa szerokość toru po stronie prawej, dj -dodatkowe poprawki szerokości toru, ze względu na: i=1 -prędkość statku, i=2 -przeważający wiatr poprzeczny, i=3 -przeważający prąd poprzeczny, i=4 -przeważający prąd wzdłużny, i=5 -wysokość i długość fali,

i=6 -oznakowanie nawigacyjne i systemy kontroli i regulacji ruchu, i=7 -rodzaj dna,

i=8 -stosunek głębokości akwenu do zanurzenia statku (h/T), i=9 -zagrożenie spowodowane przewożonym ładunkiem. d_Pj- składowe pasa rozgraniczającego na: j=1 - prędkość statku, j=2- intensywność ruchu.

Modyfikacją dla zakoli toru wodnego jest określenie minimalnej szerokości manewrowej (d_m) w funkcji wychylenia steru i głębokości akwenu. Parametry zakola w metodzie PIANC nie zależą od kąta zwrotu na łuku [Gucma S., 2001].

20