518321445

1 Przegląd stanu wiedzy w obszarze rozwiązywanego problemu

1.1    Systemy trankingowe

1.1.1    Idea systemów trankingowych

Firmy transportowe, służby publiczne takie jak policja, pogotowie, straż pożarna, służby energetyczne itp. posiadają systemy radiokomunikacji ruchomej na własny użytek. Umożliwiają one komunikację z poruszającymi się pojazdami i będącymi w terenie jednostkami. W typowych prywatnych systemach łączności ruchomej kanały radiowe na stałe przyporządkowane są określonym zadaniom. Taka gospodarka kanałowa wraz ze wzrostem użytkowników systemu prowadzi do sytuacji, w której część kanałów radiowych jest zablokowana przez co grupa przypisanych do nich abonentów ma uniemożliwione komunikowanie się, podczas gdy kanały radiowe przyporządkowane innej grupie użytkowników mogą być w tym czasie niewykorzystywane [18].

W celu rozwiązania powyższego problemu opracowano standard radiokomunikacji ruchomej, w którym dostępne kanały radiowe udostępnione są wszystkim abonentom systemu w sposób dynamiczny na czas trwania połączenia. Tak zaprojektowany system pracuje wydajniej dzięki ekonomicznemu wykorzystaniu dostępnych częstotliwości. Maksymalna liczba obsługiwanych abonentów równa jest liczbie dostępnych kanałów. Powoduje to, że liczba oczekujących na realizację połączenia jest mniejsza niż w przypadku konwencjonalnych sieci dyspozytorskich [18].

Systemy trankingowe w porównaniu z typowymi systemami dyspozytorskimi wykazują większą niezawodność. Awaria pojedynczego kanału spowoduje spadek pojemności systemu, nie wpłynie jednak na poprawność jego działania. W sytuacji gdy wszystkie kanały radiowe są w danej chwili zajęte przychodzące zgłoszenia zostają umieszczone w kolejce. Dodatkowym aspektem przemawiającym za systemami trankingowymi jest fakt, że kanał radiowy przydzielany jest abonentom w sposób dynamiczny na czas trwania połączenia uniemożliwiając tym samym korzystanie w danej chwili z tego kanału pozostałym użytkownikom. Ogranicza to w pewnym stopniu możliwość podsłuchiwania [8, 18].

12