badanej właściwości przedstawionej w sposob opisowy, porządkując w ten sposób zbiorowość (np. ocena wiadomości studenta: bardzo dobra, dobra albo krócej 5, 4 itp.).
Cechy mierzalne, zwane dalej także zmiennymi, dzieli się na:
> skokowe (dyskretne), a wiec takie, które przyjmują skończony lub przeliczalny zbiór wartości na danej skali liczbowej, przy czym najczęściej jest to zbiór liczb całkowitych dodatnich (np. liczba osób w rodzinie, liczba usterek w wyprodukowanym towarze czy wspomniane wcześniej oceny itp.),
> ciągłe, które mogą przyjąć każdą wartość z określonego przedziału liczbowego [a, b], przy czym liczba miejsc po przecinku jest zależna od dokładności dokonywanych pomiarów (np. waga detalu).
W praktyce występują także cechy, które z natury swej są skokowe, lecz traktuje się je jako ciągłe, gdyż skala wartości, jakie te cechy mogą przybierać, jest bardzo duża. Są to tzw. cechy ąuasi-ciągle (np. płace w Polsce).
Cechy mierzalne (zmienne) oznaczać będziemy dużymi literami X, Y, Z,..., a wartości cech małymi literami: x, y, z,....
W badaniach społeczno-ekonomicznych, zwłaszcza gdy dokonujemy porównywania i porządkowania (rangowania) zbiorowości wielowymiarowych istotnego znaczenia nabiera podział zmiennych na stymulanty, nominanty i destymulanty.
Stymulantą nazywamy taką cechę, której wyższe wartości pozwalają zakwalifikować daną jednostkę statystyczną jako lepszą z punktu widzenia realizowanego badania.