Konspekt lekcji języka polskiego - Zenon Ziembiewicz - charakterystyka i osąd postaci.
U
„Był egoistą uczuciowym, nie liczył się z uczuciami Elżbiety. Starał się pozbyć ciężaru własnych win i spowiadał się jej ze swych „grzechów". To egocentryk, który skupiał się na własnej osobie i swoich uczuciach. Romansując z Justyną przekroczył pewną normę moralną."
N
6. Scharakteryzujcie Zenona Ziembiewicza jako redaktora „Niwy” oraz prezydenta miasta. Proszę o przedstawienie cech bohatera widzianego oczami Czechlińskiego.
U
„Jestem Czechliński, starosta Czechliński. Poproszono mnie bym wydał opinię o pracowniku administracji - Zenonie Ziembiewiczu. Znam go dobrze, jeszcze gdy studiował utrzymywał ze mną kontakt
N
7. Jakie jeszcze cechy osobowości ujawnia Zenon Ziembiewicz jako redaktor „Niwy”, a później prezydent miasta?
U
Jest on konformistą - będąc redaktorem „Niwy" unika pisania artykułów na tematy drażliwe. Drukuje artykuły Tczewskiego oraz pisze o działalności społecznej jego żony oraz Olgierdowej Tczewskiej. Wszystko czyni by pozyskać sobie przychylność panów Chązebnej. Gdy zostaje prezydentem miasta chce zrealizować swoje ideały, ale z przyczyn zewnętrznych nie może dokończyć budowy domów robotniczych na Chązebiańskim Przedmieściu. Oskarża się go o wydanie rozkazu strzelania do robotników. Zenon jest człowiekiem o słabym charakterze, dlatego po części nie może zrealizować swoich ideałów i ponosi klęskę jako prezydent.
N
8. Ukazaliście Zenona jako syna, męża, urzędnika. Podsumowując wasze rozważania przywołam słowa bohatera : „Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim jak miejsce, w którym się jest ". Widzimy, że na moralność Zenona miała zawsze wpływ sytuacja w jakiej się znajdował. Widać relatywistyczny stosunek Zenona do kwestii natury moralnej. Wyjaśnię wam pojęcie relatywizmu. Relatywizm to filozoficzny pogląd według którego określone lub wszelkie wartości mają charakter względny. W V wieku p.n.e. sofiści czyli ludzie nazywający siebie mędrcami sformułowali zasady relatywizmu. Uważali, że wszystkie prawdy są podważalne. Według nich względne są dobro, zło, sprawiedliwość. Możemy wyodrębnić między innymi relatywizm moralny, który odnosi się do ocen i norm etycznych. Relatywizm moralny bohatera uwidacznia się między innymi w zdeterminowaniu jego moralności przez sytuację w jakiej się znalazł. Elżbieta Biecka - żona bohatera twierdziła : „... chodzi o to, że musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie można przejść, za którą przestaje się być sobą ”.
Elżbieta stwierdza, iż jest pewna granica moralna. Zauważcie, że Zenon ją