NASZA POLITECHNIKA 6/2008
Informacje
Doktor habilitowany Andrzej Winnicki
Urodził się 4 kwietnia 1959 r. w Krakowie. Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Rzeszowie. W latach 1978-1983 studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej (specjalność: mechanika stosowana). Praca magisterska dotyczyła analizy ram płaskich z zastosowaniem uogólnionych przegubów plastycznych.
W marcu 1984 r. podjął pracę w Zakładzie Konstrukcji Żelbetowych Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych WIL PK na stanowisku asystenta. Staż zawodowy odbył w Biurze Projektów „Cement — Wapno — Gips" w Krakowie (1987-1988). W1995 r., po obronie pracy doktorskiej pt. „Model betonu przy obciążeniach doraźnych. Teoria i weryfikacja numeryczna dla płaskiego stanu naprężenia" (promotorem był proł. Czesław Cichoń), za którą otrzymał wyróżnienie Rady WIL i nagrodę indywidualną ministra edukacji narodowej, został adiunktem w Zakładzie Konstrukcji Żelbetowych PK. W 2008 r. na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Wscoplastic and Internal Discontinuity Models in Analysis of Struc-tural Concrete" i kolokwium habilitacyjnego Rada Wydziału Inżynierii Lądowej PK nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego, uznając pracę za wyróżniającą się. W listopadzie 2008 r. został mianowany na stanowisko kierownika Zakładu Konstrukcji Żelbetowych PK.
Zainteresowania naukowe dr. hab. inż. Andrzeja Winnickiego początkowo dotyczyły numerycznej analizy konstrukcji żelbetowych, zwłaszcza płaskich żelbetowych konstrukcji ramowych. Do zajmowania się tą tematyką zainspirował go prof. Zenon Waszczyszyn, który wraz zdoc. Zbigniewem Parzniewskim zorganizował seminarium poświęcone zastosowaniu metody elementów skończonych do nieliniowej analizy konstrukcji żelbetowej. Od 1990 r. dr hab. inż. A. Winnicki zajmował się opracowaniem modelu zachowania się betonu w płaskim stanie naprężenia. Wyniki badań — model oraz symulacje numeryczne — zostały przedstawione w pracy doktorskiej.
Roczne stypendium na Wydziale Inżynierii Lądowej Glasgow University (1997— 1998), gdzie podjął współpracę naukową z prof. Nenadem Bićanićem i doktorem Chrisem Pearce'em, zaowocowało nowym tematem badawczym. Przedmiotem pracy dr. hab. inż. A. Winnickiego stał się lepko-plastyczny model betonu z powierzchnią plastyczności Burzynskiego-Hoffmana (model został zaimplementowany do programu MES FEAP w wersji trójwymiarowej i wszechstronnie przetestowany na szczeblu punktu materialnego i dla elementów konstrukcyjnych żelbetowych i betonowych), a wyniki badań w tej dziedzinie stanowiły podstawę monografii habilitacyjnej.
Podczas stażu na McMaster Univer-sity w Hamilton, w Kanadzie (przebywał tu 2001-2002 na zaproszenie prof. Stanisława Pietruszczaka) uczestniczył jako Research Associate w projekcie badawczym dotyczącym numerycznej analizy bezpieczeństwa konstrukcji żelbetowych w elektrowniach. Prowadzone wtedy prace polegały na opisie silnie zbrojonych konstrukcji żelbetowych za pomocą teorii uśredniania opartej na założeniach Hilla, stosowanych w teorii mieszanin, a opracowany model żelbetu został przekazany do użycia firmie Hydro Quebec i zastosowany m.in. do analizy numerycznej obudowy bezpieczeństwa istniejącego reaktora atomowego Gentilly Power Station w Quebecu. Drugi problem badawczy, podjęty we współpracy z prof. S. Pietrusz-czakiem, dotyczył opisu matematycznego rozwoju reakcji alkalia — kruszywo w żelbecie. Także wyniki tych prac zostały szczegółowo opisane w monografii habilitacyjnej.
Do najważniejszych publikacji dr. hab. inż. A. Winnickiego należą: monografia „Viscoplastic and Internal Discontinuity Models in Analysis of Structural Concrete" (Kraków 2007), „Konstrukcje z betonu w płaskich stanach. Komputerowe wspomaganie analizy i projektowania" (Kraków 2002) — książka o charakterze monograficznym, napisana wspólnie z Janem Szarlińskim i Krzysztofem Podlesiem. Ponadto dr hab. inż. A. Winnicki jest autorem 9 artykułów w specjalistycznych czasopismach (5 z listy filadelfijskiej), 32 referatów na konferencje, 7 abstraktów konferencyjnych.
Uczestniczył w wielu sympozjach naukowych, szczególnie ceni udział w cyklu konferencji „Euro-C, Computa-tional Modelling of Concrete Structures"
organizowanych przez prof. Herberta Manga, Rene de Borsta i N. Bićanića. Był zapraszany na seminaria przez Po-litecnico di Milano (1993), Technische Universitat w Wiedniu (1992, 1997), PZITB w Krakowie (1995) i University of Glasgow (2008). Uczestniczył w 3 projektach badawczych KBN jako wykonawca, w latach 2000-2003 był kierownikiem projektu badawczego „Analiza numeryczna konstrukcji betonowych przy obciążeniach dynamicznych". W 1996 r. wraz z prof. Jerzym Paminem organizował Summer Course on Mechanics of Concrete w ośrodku PK w Janowicach.
Jako nauczyciel akademicki prowadzi wykłady, ćwiczenia audytoryjne, projekty i laboratoria z przedmiotu konstrukcje betonowe. Pod jego kierunkiem powstało ponad 30 prac dyplomowych. Działalność zawodowa ograniczyła się do projektowania w okresie stażu zawodowego w Biurze Projektów „Cement — Wapno — Gips" w Krakowie oraz współudziału w projektowaniu kościoła św. Stanisława Biskupa w Krakowie na Dąbiu (główny konstruktor prof. Jan Szarliński).
Na Politechnice Krakowskiej był członkiem Rady Wydziału WIL PK (1996-1999) i Komisji Rozwoju Wydziału. Był członkiem Sekcji Mechaniki Konstrukcji i Materiałów KILiW PAN, należy do Sekcji Konstrukcji Betonowych KILiW PAN.
W 2007 za swoją pracę został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.
Andrzej Winnicki ma rozliczne zainteresowania pozazawodowe, do których należą: muzyka klasyczna, historia wojskowości ze szczególnym uwzględnieniem II wojny światowej i broni pancernej, modelarstwo (pojazdy pancerne i samoloty, skala 1:72).