Ta główna teza wspierana jest przez poniższe tezy pomocnicze:
Teza 2: Przy użyciu strukturalnych metod analizy ontologii możliwe jest efektywne wyznaczenie formy wewnętrznej reprezentacji wiedzy ukierunkowanej na przyspieszenie procesu wnioskowania.
Teza 3: Opracowany zestaw metod operujących na wyznaczonej reprezentacji wiedzy pozwala na uzyskanie lepszej skalowalności (rozumianej jako wydajność w funkcji liczby przechowywanych osobników) w stosunku do istniejących systemów.
Teza 4: Opracowany zestaw metod operujących na wyznaczonej reprezentacji wiedzy może być zaadaptowany do udzielania odpowiedzi na zapytania o większej ekspresywności niż zapytania obsługiwane przez większość istniejących systemów wnioskujących.
Tezy te zostaną udowodnione w dalszym ciągu rozprawy.
Dalsza część pracy ustrukturalizowana jest następująco. W rozdziałach 2 i 3 przedstawiono podstawy teoretyczne, na których opiera się dalsza część pracy. W rozdziale drugim przybliżono Czytelnikowi logikę opisową oraz język OWL. W rozdziale trzecim skoncentrowano się na istniejących rozwiązaniach stosowanych w systemach wnioskujących. Rozdziały 4 i 5 stanowią zasadniczą część pracy. Rozdział czwarty koncentruje się na teoretycznej stronie metody kartograficznej, zaś rozdział piąty na wykorzystaniu jej w praktyce, szczegółach implementacyjnych, przedstawia także wyniki testów. W rozdziale 6 opisano istniejące zastosowania metody kartograficznej oraz rozszerzenia pozwalające na wykorzystanie jej w innych dziedzinach zarządzania wiedzą. Rozdział 7 stanowi podsumowanie rozprawy.
13