5673056537

Rozdział 1. Wprowadzenie

Niniejszą pracę doktorską zaliczyć można do prac związanych z technicznym nurtem zarządzania wiedzą. Praca skupia się na wykorzystaniu ontologii opartych na logice opisowej (zwanej także w rodzimej literaturze logiką deskrypcyjną) i proponuje nową metodę wewnętrznej reprezentacji wiedzy w nich zawartej wraz z zestawem operujących na niej algorytmów. Zaproponowana metoda i algorytmy mogą być wykorzystane przez informatyczny system zarządzania wiedzą, a w szczególności moduł wnioskujący i repozytorium, do przechowywania wiedzy i uzupełniania jej o nowe wnioski.

Następujące wprowadzenie zarysowuje tło dla pracy poprzez wyjaśnianie kolejnych terminów wprowadzonych w ramach pierwszego akapitu. Poprowadzone rozważania dadzą nam materiał do ukazania motywacji i celów autora. Wprowadzenie zakończone jest sformułowaniem tezy niniejszej pracy, a także opisem struktury jej dalszej części.

1.1 Zarządzanie a wiedza

Encyklopedyczne definicje zarządzania wiedzą kładą nacisk na jego nurt organizacyjny, postrzegając je jako część szeroko pojmowanego zarządzania organizacją. W ramach zarządzania wiedzą wyróżnia się zadania obejmujące najczęściej: pozyskiwanie, przechowywanie, wykorzystywanie, a także upowszechnianie wiedzy i dzielenie się nią. Takie ujęcie zagadnienia potraktowane jest też jako wyjściowe w kompendium „Handbook on Knowledge Management” pod redakcjąClyde’a Holsapple’a [Hol03a].

W otwierającym rozdziale [BB03] tejże pracy podkreślona jest waga zarządzania wiedzą dla współczesnej organizacji. Jesteśmy w trakcie burzliwie przebiegającej rewolucji informacyjnej. Rewolucja ta wymusiła odejście od tradycyjnego modelu organizacji, w ramach którego wiedza była własnością jedynie warstwy zarządzającej i stanowiła jeden z atrybutów jej autorytetu [BB03].

Burzliwy rozwój technologii komunikacyjnych i informacyjnych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku połączony z napływem nowej wiedzy pochodzącej z odkryć naukowych spowodował zmianę warunków funkcjonowania organizacji. Dotychczasowa struktura okazała się niewystarczająca, a organizacje stanęły przed wyborem restrukturyzacji albo upadku. Te, które przetrwały, rozpoczęły, według autorów [BB03], drogę ku organizacji informacyjnej. Cechą takiej organizacji będzie nacisk na uczenie się: pozyskiwanie wiedzy i jej efektywne wykorzystanie, dzięki czemu uzyska ona zdolność adaptacji do szybko zmieniającego się środowiska. Jedynie takie organizacje będą w stanie sprostać wymogom trudnej konkurencji.

Przytoczona argumentacja podkreśla wagę wyzwań dotyczących technicznego nurtu zarządzania wiedzą. Nurt ten kładzie nacisk na wspomagane komputerowo technologie przetwarzania wiedzy tak, aby wspierać wykonywanie zadań wyróżniane w ramach aspektu organizacyjnego. Szereg technik pokrywanych przez ten nurt obejmuje na przykład: wydobywanie wiedzy (ang. data mining) i analizę danych zawartych w bazach danych OLAP. Najnowsze technologie są oczywiście inspirowane dynamicznym rozwojem globalnej sieci i związane są z inicjatywą Semantycznego Internetu (ang. Semantic Web) [BHL01] opisaną w dalszej części niniejszego wprowadzenia. Kiedy w dalszej części pracy używać będziemy terminu zarządzanie wiedzą będziemy mieli na myśli nurt techniczny. Trzeba jednak zgodzić się z autorami [Hol03b], którzy twierdzą, że wymienione nurty zarządzania wiedzą (organizacyjny i techniczny), chociaż często bywają sobie przeciwstawiane, nie mogą wzajemnie bez siebie istnieć i nieustannie się przenikają.

5