Przykład wyjaśniający stosowane oznaczenia:
L.p. |
Cecha |
Waga cechy wi |
Wartości współczynników korygujących | |||
Min Wi,Cmin/Cśr |
Max. wixC1Ilax/Cśr |
OCi |
X( =Wjx[ Cmax/Cśr- Cmin/Cśr]xai + WixCmin/Qr | |||
1 |
Pierwsza |
0,40 |
0,320 |
0,480 |
1,00 |
0,480 |
2 |
Druga |
0,30 |
0,240 |
0,360 |
0,00 |
0,240 |
3 |
Trzecia |
0,20 |
0,160 |
0,240 |
0,50 |
0,200 |
4 |
Czwarta |
0,10 |
0,080 |
0,120 |
0,75 |
0,110 |
Suma: |
1,00 |
0,800 |
1,200 |
1.030 |
Ponieważ: Swj = 1
gdzie:
A0=Cmi„
Xi = a, (w postaci zunitaryzowanej)
Jak widać stosowanie metody korygowania ceny średniej jest równoważne stosowaniu modelu regresji liniowej addytywnej.
Unitaryzacja polega na przekształceniu miary atrybutu (oceny cechy) w skalę [0;1],
Przykład:
Opisowa ocena cechy |
Ocena liczbowa |
Ocena zunitaryzowana |
dobra |
3 |
1 |
przeciętna |
2 |
0,5 |
słaba |
1 |
0 |
W przypadku zmiennych ciągłych (np. powierzchnia) stosuje się przekształcenie: a = (x - Xmin)/(xmax - Xmin)
które najmniejszą wartość x przekształca w zero, a największą w jeden.
Jeśli zmienna jest destymulantą można postąpić odwrotnie, używając przekształcenia: ot = (xmax - X)/(xmax - Xmjn)
które najmniejszą wartość x przekształca w jeden, a największą w zero.