5826503866

Wszystkie pale były palami żelbetowymi, typu wibrex o przekroju okrągłym 0,508 m. Długość ich wynosiła od 15 do 16 m. Wszystkie zagłębiano w zbliżonych warunkach gruntowych. W górnej warstwie podłoża zalegały namuły i grunty zastoiskowe akumulacji rzecznej, natomiast głębiej holoceńskie piaski drobne w stanie średnio zagęszczonym. Stopy pali posadowiono w piaskach drobnych rzecznych o uśrednionym Id=0,6. Najważniejsze dane z przeprowadzonej symulacji przedstawiono w tablicach od 1 i 2

Tablica 1. Dane wejściowe (osiadania w [2])

Nr pala	8	11	11	11	16
Obiekt	WD 3	WD 3	WD1	WD 1	WD 1
Podpora	10	2	4	1	1
H [m]	16	15,9	15	16	16
D [m]	0,508
A[m^2]	0,202
Eq [MPa]	85	70	78	68	60
E, [MPa]	58	50	55,7	40	50

Wartości modułów ściśliwości gruntu odpowiadają wartościom normowym ustalone metodą C zgodnie z PN-B-0320:1998. Dla warunków gruntowych jak w dokumentacji. E_q oznacza wartość modułu pod podstawą pala natomiast moduł E, wyliczono zgodnie z założeniem jak na rysunku:

Rys 1. Schemat obliczenia modułu Et wzdłuż pobocznicy pala

Dla uproszczenia przyjmijmy, iż moduł ściśliwości Et wzdłuż pobocznicy pala przyjmujemy jako średnią ważoną poszczególnych modułów wzdłuż pobocznicy i pod podstawą pala.

Wzór na uśredniony moduł Et przyjmie postać: