szansę na rozwój.
Należy jednak wskazać, iż niesatysfakcjonujący wynik testu nie jest powodem do postrzegania siebie jako osoby pozbawionej zdolności przedsiębiorczych, ponieważ potencjał ten można rozwijać. Sprzyjają temu nauka w szkole czy też studia, ponieważ stwarzają możliwości uczestnictwa w rozmaitych kołach zainteresowań, działalności samorządu szkolnego czy studenckiego, organizacjach studenckich czy zdobywania doświadczenia w ramach wolontariatu (taka możliwość istnieje również w Stowarzyszeniu KEN). Aktywność taka może być pomocna w późniejszym poszukiwaniu pracy zawodowej.
Omówienie zagadnień związanych z rozwiązywaniem problemów i kreatywnością. Heurystyka czy też metody heurystyczne - nauka o twórczym rozwiązywaniu problemów. Te rozwiązuje się albo rutynowo (gdy znamy rozwiązanie lub jego istotne elementy) albo twórczo (niekonwencjonalne i nieznane /rozwiązującemu problem/ rozwiązania). Podstawowe zasady dotyczą właściwego zdefiniowania problemu = zadania, doboru odpowiednich technik, zespołów itd. Istnieje wiele technik /metod/ heurystycznych wykorzystywanych w życiu, biznesie, gospodarce. Krótkie omówienie metod, np.: ANKOT, antytemat, burza mózgów, CERMA, EM-ES-ER, metoda delficka (ankietowa), porównania, synektyka.
Ćwiczenie (10 - 15min) - burza mózgów na dowolny temat - najważniejsze to zdefiniować kryteria oceny pomysłów przed sesją i ważne, aby prowadzący nie dopuścił do oceniania pomysłów w trakcie sesji - aby nie ograniczać kreatywności. Omówienie wyników, zwrócenie uwagi na to, jak cechy rozwiązań (pomysłów) mogą zależeć od cech grupy (np. grupy inżynierów, krawcowych czy innych profesji będą miały swoje specyficzne podejście) - stąd ważny dobór zróżnicowanych osób w skład grupy.
Ważne aby podkreślić, że umiejętność kreatywnego (twórczego a co za tym idzie może też przedsiębiorczego) myślenia można ćwiczyć i trenować np. poprzez zabawę = alternatywne zastosowania dla przedmiotów
Informacja o wykorzystywaniu ww. metod w praktyce - kilka przykładów.
Przedstawienie schematu oraz podstawowych elementów komunikacji personalnej. Poznanie przez uczniów podstawowych zasad (przygotowanie do rozmowy na dany temat, używanie języka zrozumiałego dla rozmówcy, mówienie o swoich wrażeniach i odczuciach w pierwszej osobie, sprawdzenie, czy właściwie rozumie się odbiorcę za pomocą technik aktywnego słuchania (odzwierciedlanie, parafrazowanie, klaryfikacja, potwierdzanie). Przestawienie wewnętrznych oraz zewnętrznych barier komunikacyjnych.
Ukazanie roli skutecznej autoprezentacji w przekonywaniu innych do swoich pomysłów. (83% informacji człowiek pozyskuje za pomocą wzroku, 11%-słuchu, 6%-reszta zmysłów). Wskazanie na znaczenie cech fizycznych, mowy ciała oraz pomocy prezentacyjnych przy
4