5973830067

Porównano sprawność generacji promieniowania spolaryzowanego w stosunku do niespolaryzowanego dla wybranych materiałów optycznych transmisyjnych w zakresie średniej podczerwieni - tabela 1. Dwa najlepsze, porównywalne wyniki uzyskano dla płytki z ceramiki PLZT i płytki szafirowej zorientowanej tak, że promieniowanie propaguje się w niej wzdłuż osi optycznej kryształu szafiru. Uniknięto w ten sposób efektu depolaryzacji w płytce wykonanej z materiału dwójłomnego. Spośród tych dwóch przypadków wybrano rozwiązanie oparte na szafirze, ponieważ jest on znacznie łatwiej dostępny i w bardzo dobrej jakości. Ponadto, w odróżnieniu od PLZT, szafir jest przezroczysty w zakresie widzialnym, co znacznie ułatwia justowanie układu laserowego.

2.4.5. Badanie scalonego zespołu modulatora dobroci lasera ErrYAG

Opisany scalony modulator dobroci zastał przebadany w rzeczywistych warunkach w laserze Er:YAG. Uzyskano bardzo efektywną generację silnych impulsów o energii około 50 mJ i czasie trwania rzędu 40 ns (rys.2). Laser pracował z repetycją do 5Hz. Nie obserwowano żadnych dodatkowych impulsów, jak w przypadku innych modulatorów dobroci z niobianu litu o zbyt dużych stratach. Próg generacji lasera z modulatorem dobroci wzrósł nieznacznie (około 20 - 25 %) w stosunku do przypadku czystego rezonatora (w generacji swobodnej), a wiec w stopniu proporcjonalnym do wnoszonych strat, które oszacowano na około 2%. Świadczy to o bardzo dobrej jakości komórki Pockalsa i szafirowych elementów polaryzujących.

R=1    Rwy]

---1 Er:YAG [---►

_U_ _L_

Rys.2. Napięcie na komórce Pockelsa Rys.3. Układ laboratoryjny do oszacowania ogniskowej soczewki scalonego modulatora dobroci (górny termicznej pręta laserowego Er: YAG; rezonator składał się z dwóch przebieg) i generowany impuls laserowy zwierciadeł płaskich i pręta laserowego: w układzie tym przebadano w laserze Er: YAG    dwa pręty: o czołach płaskich i o czołach wklęsłych o promieniu

krzywizny r = 5 m

Przy wzroście repetycji do 10 Hz energia wyjściowa drastycznie spadła do poziomu około 15mJ. Przy tym zaobserwowano duży wzrost rozbieżności, a w końcu uszkodzenie czoła komórki Pockelsa. Powodem takiego stanu było bardzo silne ogniskowanie termiczne w pręcie laserowym.

7