24.oblicza energię naładowanego kondensatora, gdy ma dane dwie wielkości z podanych: ładunek, napięcie i pojemność 25.określa, jak zmienia się pojemność kondensatora płaskiego, gdy wypełnimy go dielektrykiem 26. definiuje pojęcie stałej dielektrycznej
Wymagania na ocenę dobą. liczeń:
1 .stosuje zasadę zachowania ładunku ■
2. stosuje zasadę superpozycji natężeń pól pochodzących od dwóch ładunków punktowych
3. wyjaśnia pojęcie dipolu elektrycznego 4,określa kierunek i zwrot wektora powierzchni
S.objaśnia prawo Gaussa na dowolnie wybranym przez siebie przykładzie ó.definiuje pojęcie gęstości objętościowej i liniowej
7.uzasadnia przy pomocy prawa Gaussa, że wewnątrz naładowanego przewodnika nie ma ładunków elektrycznych 8.określa kierunek i zwrot wektora E na powierzchni przewodnika
9. przedstawia na wykresie zależność natężenia i indukcji pola elektrostatycznego od odległości dla ładunku umieszczonego na przewodzącej kuli
10. uzasadnia fakt, że pole elektrostatyczne jest polem zachowawczym
11 .uzasadnia wzór na energię potencjalna ładunku w polu elektrostatycznym centralnym
I2.przedstawia na wykresie zależność energii potencjalnej od odległości między ładunkami punktowymi dla ładunków jednoimiennych i różnoimiennych
!3.określa kierunek wektora E w stosunku do powierzchni ekwipotencjalnej
!4.rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem wielkości fizycznych opisujących pole elektrostatyczne I5.rozwiązuje zadania rachunkowe na obliczanie pracy i energii w .polu elektrostatycznym centralnym 16.omawia zachowanie się przewodnika w polu elektrostatycznym !7.opisuje przebieg doświadczenia Millikana 18.uzasadnia wzór na pojemność kondensatora płaskiego
19.interpretuje ładunek, jako pole figury pod krzywa zależności natężenia prądu od czasu ładowania kondensatora 20.uzasadnia wzory na pojemność zastępczy kondensatorów połączonych równolegle 21 .uzasadnia wzory na pojemność zastępcza kondensatorów połączonych szeregowo
22.okreśła zmiany wielkości fizycznych, takich jak Q, E, U, C, D, e jeśli zmieniamy rozmiary kondensatora płaskiego 23.określa zmiany wielkości fizycznych, takich jak Q, E, U, C, D, gdy połączymy ze sobą kondensatory 24.wyjaśnia zachowanie się dielektryka wewnątrz kondensatora 25.oblicza pojemność kondensatora po częściowym wypełnieniu go dielektrykiem
Wymagania na ocenę bardzo dobrą.
I .stosuje zasadę superpozycji natężeń pól pochodzących od trzech ładunków punktowych
2. definiuje pojęcie momentu dipolowego
3. uzasadnia wzór na strumień indukcji pola elektrostatycznego w sytuacji, gdy wektor D jest skierowany pod pewnym kątem do wektora powierzchniowego S
4. stosuje prawo Gaussa dla obliczenia wartości wektora D lub E w duże odległości od ładunku punktowego
5. przedstawia na wykresie zależność natężenia i indukcji pola elektrostatycznego od odległości dla kuli naładowanej z jednakowa gęstością powierzchniową
ó.rozwiązuje złożone zadania rachunkowe z zastosowaniem wielkości fizycznych opisujących pole elektrostatyczne
7. rozwiązuje złożone zadania rachunkowe na obliczanie pracy i energii w polu elektrostatycznym centralnym
8. uzasadnia stwierdzenie, że im mniejszy promień krzywizny przewodnik tym większa gęstość ładunku zgromadzonego w tym miejscu przewodnika
9. wyjaśnia znaczenia doświadczenia Millikana dla rozwoju fizyki
10. na podstawie prawa Gaussa oblicza wartość wektora D i E wewnątrz i na zewnątrz kondensatora
II .wyjaśnia różnicę między wektorami D i E wewnątrz kondensatora płaskiego z dielektrykiem
Wymagania na ocenę dopuszczającą, liczeń:
I .definiuje pojecie natężenia prądu oraz jednostki podstawowe i pochodne
2. stosuje I prawo Kirchoffa dla wyznaczenia natężenia prądu w rozgałęzieniach
3. rozpoznaje typowe symbole używane na schematach obwodów elektrycznych
woltomierz na;
iujących
5.określa zależność mocy prądu elektrycznego od napięcia i natężenia prądu ó.oblicza moc i pracę prądu elektrycznego korzystając z podstawowych wzór 7.określa umowny kierunek przepływu prądu w obwodzie 8.definiuje pojęcie oporu elektrycznego i jego jednostki 9.określa, w jaki sposób zależy opór od rozmiarów przewodnika 1 Ó.oblicza opór zastępczy przy połączeniu równoległym odbiorników