błędny wniosek, że mogą ignorować strukturę czasową. Wprawdzie przy analizach efektywności decyzji kapitałowych, uwzględnia się zdyskontowane przepływy pieniężne (NPV), ale umyka uwadze fakt, że w dynamicznej gospodarce przy długich procesach produkcyjnych półprodukty 1,2,3.. nie muszą być tożsame z półproduktami 1,2,3.. występującymi aktualnie, bo innowacje i racjonalizacja powodują ewolucję jakościową (wartościową) elementów pojawiających się na rynku. Nic nie stoi na przeszkodzie, by za etapy s przyjąć kolejne półprodukty poprzedzające wykonanie produktu finalnego. Wtedy za każdym etapem s będą się kryć okresy produkcji podzielone tak, by upływ czasu między pojawieniem się kolejnych półproduktów odpowiadał etapom s. Teraz staje się oczywiste, dlaczego efekt etapu 1 występujący aktualnie wejdzie dopiero po upływie n przedziałów czasu do produktu finalnego (gdzie n jest ilością etapów, które półprodukt (1) musi dodatkowo przebyć, nim pojawi się jako składowa gotowego wyrobu). Z tego powodu wszelkie kalkulacje przyszłych zysków (kosztów) z istoty są obarczone błędem, a skutki dekoniunktury np. w budownictwie widoczne bywają z opóźnieniem równym średniemu okresowi budowy (bo tyle czasu potrzeba na dokończenie już rozpoczętych budynków).
Przykład 1
Policzmy kapitał potrzebny do rozpoczęcia produkcji w prymitywnej cegielni (pominiemy zakup gruntu i wyposażenia technicznego). Dzielimy produkcję na dwie części, w których poszczególne zestawy czynności (oznaczone liczbami) będą trwały taki sam okres czasu tak, by wydobycie i przygotowanie gliny w wydzielonym zakładzie można było oferować jako półprodukt innym wyspecjalizowanym producentom np. ceramiki.
Poniższy rysunek obrazuje arbitralnie (jedynie po to, by unaocznić sens rozumowania) przyjętych sześć równych etapów przygotowania gliny i trzy etapy produkcji cegły, które ponumerowano liczbami.
Żółtym kolorem wyróżniono strukturę diachroniczną pokrywającą się z okresem produkcji pierwszej cegły. Produkcję kolejnej cegły pokazano wyżej z przesunięciem o jeden etap, bo pracownik wykonujący czynności (1) rozpocznie produkcję materiału dla drugiej cegły po zakończeniu pierwszego etapu dla pierwszej cegły, pracownik wykonujący czynności z etapu (2) rozpocznie przygotowanie materiału dla drugiej cegły, gdy zakończy dla pierwszej itd.