6218156525

sieciowych, wirtualnych, fraktalnych, inteligentnych. Należy tutaj dodać, iż informacja, wiedza, stanowić zaczyna podstawowe zasoby organizacji (zasoby niematerialne), kreując nowe stosunki pracownicze, stosunki władzy w systemach społecznych i przekształceń w strukturach własności.

2.1. Zarz({dzanie wiedzą i relacjami - kulturą organizacji

Zarządzanie wiedzą jest procesem, dzięki któremu organizacja generuje bogactwo z wiedzy i kapitału intelektualne goj 3) Polega na przekształcaniu informacji oraz wiedzy ukrytej, w wiedzę jawną.

Informacja zaliczana jest do podstawowych zasobów organizacji. W strukturach hierarchicznych informacja - to władza. Powstaje wówczas, gdy suche fakty przedstawione w postaci znaków, przyjmą uporządkowane zbiory przedstawiające jakiś fragment naszej rzeczywistości. Mają one charakter statyczny i zamknięty. Dla informacji, podobnie jak dla pracy, potrzebna jest przestrzeń, wymiana, pola natężenia sił, redundancja, agregowanie i jej przetwarzanie. Również dezinformacja jest produktem celowych działań ośrodków ją emitujących.(4)

Wiedza ukryta jest elementem przestrzeni wewnętrznej jednostki ludzkiej, zespołów organizacji. Zakodowana jest w genach, nawarstwiając się od pradziejów społeczności ludzkiej. Ujawnia się zazwyczaj w sytuacjach stresowych. Dlatego „najtrudniej jest poznać siebie”. Stanowi zapis doświadczeń, przekonań jednostki. Podobnie jak ukryta pod powierzchnią wody, część góry lodowej. O jej masie najbardziej przekonała się załoga i pasażerowie „Titanica”. Dlatego nie bez powodu powielane jest twierdzenie, iż „najbardziej konserwatywna jest myśl ludzka”, gdyż najtrudniejsze jest przekształcenie i zmiana osobowości ludzkiej. Na niewiedzy żeruje znaczna część prostego biznesu /biznes we mgle/. Wiedza ukryta jest wysoce indywidualna i trudna do sformalizowania /opisu/ co sprawia, że trudno ją komunikować, czy podzielać z innymi. Do kategorii tej wiedzy należy zaliczyć: subiektywny wgląd, intuicję, przeczucia. Ponadto wiedza ukryta jest głęboko zakorzeniona zarówno w indywidualnym działaniu i doświadczeniu, jak i w jednostkowych ideałach, wartościach czy emocjach. Wiedza ukryta może być ujmowana w dwóch wymiarach:

wymiar techniczny określany mianem „know-how”; obejmujący niesformalizowane i trudne do wykrycia umiejętności i zdolności tzw. „złota rączka”;

wymiar poznawczy złożony ze schematów, modeli mentalnych, przekonań i spostrzeżeń, stereotypów, zakorzenionych tak głęboko, że przyjmowane są za