• Kapitał relacji jako efekt zarządzania przestrzenią organizacji (Public Relations) zyskuje coraz większe znaczenie i wartość(21). Posiada w sumie ponad stuletnie doświadczenie stosowanych form, metod w praktyce, wymagając zawsze szczególnych kompetencji, umiejętności na pograniczu wiedzy i sztuki (gry, teatrum). Jako funkcja zarządzania, komunikowanie, kreowanie wizerunku (image), renomy, reputacji, pozytywnego nastawienia i odbioru przydatnych społecznie działań - Public Relations ("fabryka snów”, „amerykańskie marzenia”) rozwijana jest głównie w Stanach Zjednoczonych, ze swoją specyfiką kulturową. Importowana jest również do krajów europejskich, niestety z całym bagażem komercyjnych działań, w tym ze specyficzną odmianą „czarnego PR” Kapitał relacji traktowany jest również jako jeden z trzech filarów marketingu /zrozumienie rynku, poruszanie się wraz z rynkiem, tworzenie relacji j22)
Relacje wewnętrzne tworzą unikalną wartość spoistości i siły organizacji. Relacje zewnętrzne, stanowią źródło pozyskania kapitału, warunkują możliwości przetrwania i rozwoju firmy, gdyż w sumie każda organizacja czerpie zasoby oraz weryfikowana jest przez pryzmat przydatności dla środowiska, jej otoczenia. Osobiste relacje bezwzględnie stanowią o przewadze konkurencyjnej, tworząc wartości, więzi, interesy; ingerując w subiektywne procesy współzawodnictwa w grze, walce, wojnie rynkowej.(23)
Kapitał klienta, interesariuszy, publiczności, budowany jest w oparciu o kapitał relacji. Najnowsze metody zarządzania oraz kierunki marketingu potwierdzają tę prawidłowość.(24) W sumie są to już obszary public relations, na które wkraczają mimo woli inteligentni „marketingowcy”, nie mając zresztą innego wyboru, gdyż możliwości dalszej egzystencji są już praktycznie na wyczerpaniu /podobnie jak przebrzmiewające już strategie zarządzania, które zastępuje holistyczne, inteligentne zarządzanie przyszłościąI.
Obszary przestrzeni kapitału społecznego, ludzkiego, intelektualnego, kapitału relacji kreującego wartość firmy oraz roli Public Relations, ukazuje w dużym uproszczeniu zamieszczony niżej rysunek.
• Kapitał ludzki.
Określenie pochodzi od Theodore’a Schultza, ekonomisty analizującego sytuację krajów zacofanych gospodarczo. Twierdził, iż klasyczna ekonomia nie jest w stanie wyjaśnić złożoności problemów, gdyż osiągnięcie przez ludzi ubogich dobrobytu, nie zależy od tego, czy dysponują oni zasobami, jak: ziemia, maszyny, środki materialne,