Dla przedsiębiorstw w polu B są możliwe dwa kierunki rozwoju: umacnianie pozycji w sektorze dotychczasowym lub przejście do bardziej atrakcyjnego sektora, czyli dywersyfikacja.
Przedsiębiorstwa z pola C są pozbawione szans rozwojowych. Mogą tylko umacniać pozycje w sektorze. Możliwość przejścia do bardziej atrakcyjnego sektora jest nierealna ze względu na mały potencjał wewnętrzny przedsiębiorstwa.
Do prezentacji pozycji konkurencyjnej przedsiębiorstw zdywersyfikowanych najlepiej nadają się metody portfelowe, zwłaszcza macierz McKinseya, Hofera i ADL.
Pozycje konkurencyjna firmy obok wymienionych metod pozwala ustalić również kompleksowa metoda służąca do badania otoczenia oraz analizy jej wnętrza, tj. metoda SWOT.
Do innych metod, których zadaniem jest określenie pozycji konkurencyjnej firmy, a tym samym ułatwienie dokonania wyboru strategii zaliczamy m.in.:
• model A. D. Chandlera („strategia-struktury")
• model L.C.A.G. (stworzył on podstawy metodologiczne procedury SWOT i ramy całej analizy strategicznej)
• modele H.I. Ansoffa (macierz wzrostu organizacji i model zarządzania strategicznego oraz uznawane za metody uniwersalne:
• Macierz McKinseya
• Macierz ADL
• Macierz Hoffera
• Technika SPACE
• Metoda „Pięta Achillesa"
Proszę umieć scharakteryzować poszczególne metody, sklasyfikować je ze względu na rodzaj analizy w której są stosowane, określić jakich informacji dostarczają, wymienić etapy ich stosowania (procedura), zidentyfikować ich wady i zalety._