58
58
*
i
lodu autochtonicznego (zimowego), konserwującego przez pewien okres zagłębienie mię-dzylodowe. Okres ten przypadł zapewne na jakieś zimne wah-nienie klimatyczne w czasie zanikania przedostatniego na rozpatrywanym terenie lądolodu sprzyjające całkowitemu zamarznięciu płytkich zbiorników wodnych. Wytapianie się lodu zimowego, związane z ponownym ociepleniem klimatu i wzmożeniem ablacji, rozpoczęło się w końcowej fazie akumulacji gliny ablacyjno-soli-flukcyjnej i trwało jeszcze po ustaniu procesów soliflukcyj-nych, kiedy nad masami spływającego materiału morenowego rozwinął się po raz drugi zbiornik wodny. Na rzecz takiej interpretacji zdają się świadczyć z jednej strony nienaruszona pierwotna struktura sedymentacyjna piasków abla-cyjnych i ich ostry, lecz zgod-
Ryc. 27. Nowe Marzy. Diagramy ułożenia głazików w glinach morenowych
a — glina morenowa denna (ryc. 24 — 1), b — morena ablacyjno-soliflukcyjna (ryc. 24 — 3)
Nowe Marzy. Till-fabric diagrams
a — lodgment till (fig. 24 — 1), b — super-glacial-solifluction till (fig. 24 — 3) ny kontakt z nadległą gliną ablacyjno-soliflukcyjną, z drugiej zaś — wzrost miąższości tej gliny i wyżej leżących mułków ilastych w kierunku centrum zagłębienia.
Omówione fakty dowodzą, że procesy akumulacyjne związane z areal-nym zanikaniem czaszy przedostatniego na badanym terenie lądolodu przebiegały tu, analogicznie jak na zachodnim stoku Kępy Fortecznej,