7090996871

Końcowymi produktami rozkładu materiału polimerowego są materia organiczna lub biomasa, woda oraz gazy - dwutlenek węgla w warunkach tlenowych oraz metan w warunkach beztlenowych.

3. Polimery biodegradowalne - podział, właściwości oraz

zastosowanie

Polimery biodegradowalne należą do klasycznych termoplastów, które mogą być przetwarzane takimi samymi metodami jak polimery niebiodegradowalne. Mają one - poza stosunkowo wysokimi cenami - dużo cennych zalet, między innymi wykazują dobre właściwości fizykomechaniczne, fizykochemiczne oraz biodegradowalne, a koszty kompostowania organicznego są sześciokrotnie niższe niż koszty recyklingu odpadów z tradycyjnych tworzyw niebiodegradowalnych. Czas życia materiałów polimerowych biodegradowalnych może być sterowany poprzez modyfikację struktury łańcucha polimerowego i może wynosić od kilku tygodni (np. L, D-PLA) do kilku lat (np. L-PLA). Jednak poza sama strukturą polimeru, na proces biodegradacji wpływa szereg innych czynników, takich jak: rodzaj czynnych mikroorganizmów, warunki środowiskowe, średni ciężar cząsteczkowy polimeru, obecność wiązań sieciujących, kształt gotowego wyrobu i inne.

Polimery biodegradowalne są polimerami sztucznymi lub naturalnymi, ulegającymi degradacji wywołanej następującymi czynnikami:

•    biologicznymi - enzymy, bakterie, pleśnie, grzyby (degradacja biologiczna), degradacja biotyczna (w obecności powietrza -degradacja aerobowa lub bez powietrza - degradacja anaerobowa)

•    chemicznymi - tlen, woda (degradacja chemiczna)

•    fizycznymi - siły mechaniczne (degradacja fizyczna)

•    atmosferycznymi - zmiany temperatury, deszcz, śnieg, wiatr (degradacja atmosferyczna, degradacja środowiskowa)

Polimery kompostowalne są to polimery ulegające biodegradacji w środowisku kompostu (odpady żywności, odchody ludzi i zwierząt, odpady liści i gnijących drzew), które na końcowym etapie są użyteczne dla użycia jako nawozy naturalne. Do tego typu biopolimerów należą celuloza (papier, tektura) i skrobia.

Biorozkład materiału w glebie przebiega dwustopniowo:

1. granulki skrobi są atakowane przez mikroorganizmy otaczające materiał. Usuwanie skrobi osłabia spoistość materiału, zwiększa

13