7090996874

hydroksywalerianowym]), który ma lepsze właściwości przetwórcze niż homopolimer PHB ze względu na niższą temperaturę topnienia (140°C) i wyższą temperaturę termicznego rozpadu (210°C).

Skrót:	Nazwa:	Właściwości:
PHA	PokhydroksyaDcanolan	materia! termoplastyczny, odporny na działanie promieniowania UV, wykazujący niską przepuszczalność wilgoci, stopień krystakczności wynosi od kilku do 70%;
PLA	Poli (kwas mlekowy). Polilaktyd	otrzymywany z surowców odnawialnych, stanowi ok. 40% wszystkich polimerów biodegradowalnych, sztywny i kruchy, temperatura zeszklenia ok. 57^CC, topnienia 170-180°C, dobre właściwości wytrzymałościowe, niska wartość wydłużenia przv zerwania łatwa sorpcja wody;
PHB	Pohhydroksymaślan, Poli (kwas hvdroks\masłowy)	otrzymywany z surowców odnawialnych, sztywny i kruchy, temperatura topnienia zaledwie o 10^5C niższa odterrperatury termicznego rozpadu;
PHBV	Poli (3 -hy droksyma ślan-ko -3 -hydroksywalerian)	wytwarzany na bazie surowców ropopochockiych bardzo elastyczny, wydłużenie przy zerwaniu ponad 1000%, temperatura zeszklenia ok. -22°C, temperatura topnienia ok. 120-130°C;
PGA	Poliglikolid, Poli (kwas glikolowy)	materiał wysokokrystaliczny (43-55 %), temperatura mięknienia 220-225°C, temperatura zeszklenia 3540°C, nierozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych:
PCL	Polikaprolakton	otrzymywanych z surowców ropopochodnych, właściwości elastyczne, niska temperatura zeszklenia (-60°C), bardzo niska temperatura topnienia (60°C).

Rys.4 Podstawowe polimery ulegające biodegradacji

Wytwarzane są również polimery biodegradowalne na bazie surowców ropopochodnych, do których należy m.in. PBAT (poli[adypinian 1,4-butylenu-co-tereftalan 1,4-butylenu]). W przeciwieństwie do wymienionych jest on bardzo elastyczny, o wydłużeniu przy zerwaniu ponad 1000%, temperaturze zeszklenia ok. -22°C i temperaturze topnienia ok. 120-130°C.

Innym przedstawicielem tej grupy polimerów otrzymywanych z surowców ropopochodnych jest PCL (polikaprolakton). Również on wykazuje właściwości elastyczne oraz niską temperaturę zeszklenia (-60°C) i bardzo niską temperaturę topnienia (60°C). Polimer ten jest często modyfikowany za pomocą skrobi termoplastycznej, należącej również do polimerów biodegradowalnych i produkowany jest przez włoską firmę Novamont pod handlową nazwą Mater-Bi [17].

W coraz większym stopniu wytwarzane są również kompozycje na bazie polimerów biodegradowalnych. Jedną z istotnych przyczyn jest poprawienie parametrów procesu przetwarzania tych polimerów oraz zmniejszenie ich stopnia degradacji w układzie uplastyczniającym maszyn i urządzeń do przetwórstwa. Przykładem polimeru, z udziałem którego opracowuje się różnego typu kompozycje polimerowe jest polilaktyd. Sam polilaktyd przetwarza się w temperaturze ok. 185-190°C [19], jednakże w tej temperaturze może on ulegać już depolimeryzacji i degradacji zarówno hydrolitycznej, jak i oksydacyjnej. W celu zwiększenia możliwości aplikacyjnych wyrobów z polilaktydu oraz w celu poprawienia jego przetwórstwa

16