8063591486

większość wartości przekazywanych jest przez wywołania funkcji.

[rzeczywiście, bardzo to pozytywne zjawisko, gdzie zagnieżdżamy 15 stopni struktur nawiasowych zamiast używać zmiennych, ale wykładowca ma rację...]

Przykład w Prolog deklaratywnego wyznaczania konkatenacji dwóch list:

<następnik implikacji>

{zachodzi związek KONKATENACJA między obiektami ListaA, ListaB, ListaC}

JEŚLI

<poprzednik implikacji>

{

{ListaA=[] ORAZ ListaB=ListaC}

LUB

{

ListaA=[Pierwszy | Reszta]

ORAZ ListaC=[Pierwszy|NowaReszta]

ORAZ

{zachodzi związek KONKATENACJA między obiektami Reszta, ListaB, Nowa Reszta}

}

}

Prolog dopuszcza alternatywę w poprzedniku, ale bardziej "poprawnie" jest używać po prostu koniunkcji.

Na slajdach z wykładu mamy zapis w Prologu. Najpierw "beznadziejny i mało efektywny". Dalej mamy optymalizację tego zapisu i działania.

Co się dzieje dla postaci uporządkowanej i nieuporządkowanej?

?_conc([a,b], [c,d], L). - tutaj dla pierwszej postaci programu mamy uzgadnianie wielu zmiennych. W postaci skompresowanej / zoptymalizowanej, mamy za to jedno uzgodnienie. Nie ma sensu przyrównywanie do prawej strony w przesłance tak, jak w wersji niezoptymalizowanej. Złe przyzwyczejenie z czasów programowania proceduralnego. Możemy od razu wielkości przyrównywane po prawej stronie wstawić jako argumenty tworzonej funkcji.

Rysunek przedstawia budowanie wyniku z postaci zoptymalizowanej: <rys3>

5. Wykład 5:

Środowisko interpretacyjne Prologu:

Programy napisane w Prologu są standardowo interpretowane. Można je kompilować. Użytkownik ma dostęp do kompilatora i interpretera wywołań. Użytkownik podaje cel. Procedura może być skompilowana lub nieskompilowana. Użytkownik nie widzi wewnętrznej reprezentacji. <rysl>

Możemy ogólnie mówić w takim razie o interpretacji (z punktu widzenia użytkownika). Wywołania są interpretowane, natomiast procedury mogą być skompilowane (wywołanie) lub nie (interpretacja).

Środowisko zalecane przez Parewicza: SWI PROLOG (http://www.swi-proloa.ora). Opracowane na wydziale nauk społecznych, katedra psychologii. Do badań modeli psychologicznych. Procedura conc jest inaczej zbudowana, należy ją przesłaniać.

Do przykładu przeszukiwania grafu:

Pojawiło się opisane całe drzewo poszukiwań w materiałach wykładowych. Założenia dotyczące grafu: acykliczny, skierowany.