Składowa urojona oporności określona jest przez przyrost pojemności, a rzeczywista — przez przyrost dobroci obwodu rezonansowego przy dołączeniu niewiadomej oporności.
Przy równoległym dołączeniu oporności zespolonej do obwodu rezonansowego, wartości czynnej i biernej składowej przewodności mogą być określone za pomocą następujących wyrażeń
(12.16)
(12.17)
składowa bierna Bv = w (C — C'),
składowa czynna Ax —--
w L
gdzie:
Q — dobroć obwodu w rezonansie bez oporności zespolonej,
Q' — to samo z włączoną opornością.
C — pojemność kondensatora zmiennego w obwodzie dostrojonym do rezonansu bez oporności zespolonej,
C' — to samo z włączoną opornością.
Przy szeregowym połączeniu obwodu i mierzonej oporności zespolonej, czynna i bierna składowa oporności mogą być określone ze wzorów:
1 C — C
Xx=^~ ^ , (12.18)
RX = R'-R. (12.19)
Przytoczymy opis urządzenia do pomiaru wejściowych i wyjściowych przewodności lamp elektronowych zakresu metrowego, w którym zastosowano metodę rezonansu równoległego. Uproszczony schemat urządzenia podany jest na rys. 12-11.
Podstawowym elementem układu jest obwód rezonansowy LC słabo sprzężony z generatorem b. w. cz. przez kondensator małej pojemności Cj. Równolegle do obwodu, poprzez małą pojemność C2, przyłączony jest woltomierz lampowy. Do tego samego obwodu podczas pomiaru zostaje dołączony obwód wejściowy badanej lampy L. Stale napięcia na elektrodach, określające normalny punkt pracy lampy, są doprowadzone poprzez filtry rozdzielające, które udaremniają przenikanie prądów b. w. cz. do źródeł zasilających i chroniąc od pasożytniczych sprzężeń, zapewniają
175