8416074097

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1.Podstawowe pojęcia związane z turystyką 4.1.1. Materiał nauczania

Słowo „turystyka” wzięło swój początek pod koniec XVIII wieku, kiedy to młodych Anglików wyjeżdżających na kontynent (Francja, Włochy, Niemcy) w celach poznawczych i rozrywkowych, Francuzi nazywali „turystami”. W języku francuskim słowo „tour” oznacza okrężną wędrówkę, podróż, wyścig z powrotem do miejsca, z którego się wyruszyło. Słowo to przekształciło się z czasem w słowo „tourisme”.

W literaturze po raz pierwszy terminu „turystyka” użył Stendhal w książce „Memoires d'un touriste” (Pamiętnik turysty) w 1837 roku. Do języka polskiego słowo „turystyka” zostało wprowadzone przez Xawerego Łukaszewskiego w wydanym w Królewcu w 1847 roku „Słowniku podręcznych wyrazów obcych i rzadkich w języku polskim używanych”.

Przez lata używano wielu definicji i określeń „turystyki” i „turysty”, które ewaluowały wraz z rozwojem ekonomicznym państw i aktywnością ich obywateli.

Światowa Organizacja Turystyki (UNWTO), której jednym z zadań jest definiowanie pojęć w turystyce, podjęła się generalnego przeglądu tych pojęć (definicji) na międzynarodowej konferencji na temat statystyk w turystyce (1990).

W 1993 roku komisja do Spraw Statystyki przy ONZ przyjęła „Zalecenia do statystyki turystyki” opracowane przez Światową Organizację Turystyki (UNWTO).

Główne definicje to :

turystyka - ogół działań ludzi, którzy podróżują i przebywają dla wypoczynku, w interesach i innych celach (z wyłączeniem działalności zarobkowej) przez okres nie przekraczający 12 miesięcy w miejscach znajdujących się poza zwykłym otoczeniem. Termin „turystyka” obejmuje zarówno odwiedzających, którzy zatrzymują się co najmniej na jedną noc, jak i odwiedzających jednodniowych,

odwiedzający - każda osoba podróżująca do miejsca znajdującego się poza jej „zwykłym otoczeniem” na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy, jeśli podstawowy cel podróży jest inny niż podjęcie działalności zarobkowej, wynagradzanej w odwiedzanej miejscowości. W praktyce liczbę przekroczeń granicy przez cudzoziemców traktuje się jako liczbę cudzoziemców odwiedzających Polskę. Oznacza to, że jedna osoba kilkakrotnie przekraczająca granicę jest traktowana jako kilka osób,

odwiedzający jednodniowi - odwiedzający, którzy nie nocują w obiektach zakwaterowania

zbiorowego ani w kwaterach i obiektach prywatnych w odwiedzanym kraju,

turyści - odwiedzający, którzy przynajmniej przez jedną noc korzystają z obiektów

zakwaterowania zbiorowego lub indywidualnego w odwiedzanym kraju, regionie,

miejscowości.

Dla zrozumienia i jednoznacznego stosowania przedstawiamy pojęcia związane z wyjazdami: uczestnictwo w turystyce - (uczestnictwo w wyjazdach turystycznych, aktywność turystyczna społeczeństwa) - procentowy udział osób wyjeżdżających poza miejsce swego zamieszkania przynajmniej jedna noc - w populacji ludności danego kraju, regionu, miejscowości, wyjazdy urlopowo-wakacyjne - wyjazdy poza miejsce zamieszkania, które trwają co najmniej 5 dni,

wyjazdy weekendowe - wyjazdy z co najmniej jednym noclegiem trwające nie dłużej niż 4 dni,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”