Podział instrumentów geodezyjnych
Najprostszym kryterium podziałowym instrumentów geodezyjnych jest rodzaj mierzonej wielkości. W związku z tym można zaproponować następujący podział:
- urządzenia i instrumenty do pomiaru odległości: taśmy geodezyjne, ruletki, dalmierze;
- instrumenty do pomiaru różnic wysokości- niwelatory;
- instrumenty do pomiaru kątów- teodolity;
- instrumenty do pomiaru kątów i odległości - tachimetry.
Przyrządy i instrumenty do pomiarów liniowych
W geodezji przez długość linii rozumiemy długość jej rzutu prostokątnego na powierzchnię odniesienia (płaszczyznę poziomą). W przypadku pomiaru w terenie jednostajnie nachylonym lub odcinków długich, najczęściej mierzy się odległość skośną a następnie oblicza odległość geodezyjną ze wzoru: d = d’cosa,
gdzie:
- d- długość pozioma (zredukowana),
- d’- długość skośna (rzeczywista),
- a- kąt nachylenia terenu (kąt pionowy).
Pomiar długości linii geodezyjnej
Pojęcie długość linii w geodezji oznacza długość rzutu tej linii na płaszczyznę poziomą. W geodezyjnych pomiarach liniowych wyróżniamy dwie metody pomiaru długości: bezpośrednią i pośrednią. Pomiar bezpośredni polega na porównaniu długości mierzonego odcinka z długością przymiaru geodezyjnego, którym wykonuje się pomiar. Pomiar pośredni polega na pomierzeniu innych wielkości fizycznych (np. długości odcinków, kątów), które z określoną pośrednio odległością pozostają w znanej zależności matematycznej. Wykorzystując tę zależność następuje obliczenie szukanej odległości. Dawniej pomiary bezpośrednie wykonywane były taśmą stalową ze szpilkami. Pomiar taśmą polegał na układaniu taśmy wzdłuż mierzonego odcinka i obliczeniu zmierzonej długości odcinka ze wzoru: „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"