c) przykłady peptydów aktywnych biologicznie
Nie tylko wielkocząsteczkowe białka o skomplikowanej i wielorzędowej strukturze, ale proste oligopetydy, złożone ze stosunkowo niewielkiej liczby aa, mogą pełnić w organizmie ważne i niezastąpione funkcje. Omówione zostaną wg liczby reszt aa.
• Istotnymi biologicznie dwupeptydami są: karnozyna, homokarnozyna i anseryna.
0 H COCf 1 1 1 |
0 H COCT | ||
c—N=CH II 1 |
II 1 1 C-N=CH |
ch3 | |
ęH2 H2c-rp |
-nh2 |
ch2 H2C-|p |
1+ -NH |
ęn2 L |
-0- r= |
y | |
łNH3 |
*nh3 | ||
karnozyna |
anseryna |
> Karnozyna, czyli N°-((5-alanylo)histydyna, w znacznych ilościach występuje w mięśniach szkieletowych wyższych kręgowców i człowieka. Wzmaga aktywność ATP-azy miozynowej oraz chelatuje jony Cu2+ i pobudza pobieranie związków miedzi.
> Homokarnozyna, czyli N“-(4-aminobutyrylo)histydyna, jest dwupeptydem ośrodkowego układu nerwowego, występującym w tkance mózgowej, którego funkcja nie jest znana.
> Anseryna, czyli ji-metylokamozyna lub N“-(3-aminopropionylo)-7i-metylohistydyna, występuje w mięśniach szkieletowych wyższych kręgowców, które odznaczają się szybką czynnością skurczową, np. mięśnie kończyn królika lub mięśnie piersiowe ptaków. Brak anseryny w mięśniach człowieka. U niższych kręgowców, np. u ryb kostnoszkieletowych występuje ona w znacznych ilościach, w porównaniu ze śladową ilością karnozyny.
• Aktywnym trójpeptydem jest tyreoliberyna (TRH) - produkowana przez podwzgórze stanowi czynnik uwalniający tyreotropinę z przedniego płata przysadki. Jej pełna nazwa to:
piroglutamylohistydyloprolinoamid. Składa się z reszt aminokwasowych Glu, His i Pro, przy czym N-końcowy kwas glutaminowy ulega wewnętrznej cyklizacji o kwasu piroglutaminowego, zaś C-końcowa grupa karboksylowa proliny występuje jako amid kwasowy.
Innym aktywnym trójpeptydem, pełniącym rolę biologicznego układu redox, jest glutation, czyli y-glutamylocysteinyloglicyna. Zawiera on reszty Glu, Cys i Gly, przy czym Glu łączy się z Cys wiązaniem nie-a-peptydowym - wiązanie peptydowe tworzy nie grupa karboksylowa przy asymetrycznym C|, lecz przy C3. Glutation występuje w komórkach w stosunkowo dużych ilościach -rzędu 5 mM. Obecny jest w postaci dwóch form - utlenionej i zredukowanej, przy czym tej drugiej jest zazwyczaj około 500 razy więcej. Glutation pełni rolę buforującą stanowiąc bufor hydrosulfidowy. Pełni również role odtruwającą, ponieważ jest przeciwutleniaczem reagującym z nadtlenkiem wodoru i nadtlenkami organicznymi, unieszkodliwiając te uboczne i toksyczne produkty metabolizmu.