8955898812

224

4)    uszczegółowienie opcrac,. technolog,, przez wyróżnienie: zabiegów, przcjk. czynnok,

5)    przyporządkowanie operacjom:    stanowisk roboczych, narzędzi, uchwytów

oprzyrządowali.

6)    algorytmiczny dobór parametrów obróbczych. wartok. wymiarów po przeprowadzone, operacji, czasów obróbki.

7)    zapis technologii.

09 9

UW4W0M* recwiotocc

Rys. 6.1. Ogólny model przetwarzania uporządkowanych konstrukcji elementów w uporządkowane technologie

Fig. 6.1. General model ofconveiting the ordered construcłions ofelemcnts into ordered tcchnologics

Dla uporządkowanych konstrukcji elementów w postaci typoszeregów ts"';(m-l.mz )

lub szeregów modułowych mk~';(m -l.mz) jakokiowym cechom konstrukcyjnym

jednoznacznie odpowiadają jakokiowe cechy zawarte na kartach technologicznych oraz kartach instrukcji obróbki, natomiast różnym ilokiowym cechom konstrukcyjnym odpowiadają algorytmicznie wyznać żalne zmienne zbiory parametrów technologicznych, (zależność 6.3). Na przykładzie systemów modułowych konstrukcji siłowników hydraulicznych założenie to w większoki potwierdziło się, jednakże napotkano uporządkowane konstrukcje elementów, gdzie zależność (6.3) spełniana była w ograniczonym zakresie. Przykładem jest zastosowanie do modułów konstrukcyjnych o stałej postaci konstrukcyjnej różnych półfabrykatów w postaci waJcówki, rury grubościennej lub odkuwki. Wpływało to na wanantowość operacji technologicznych. W tych przypadkach tworzono warunkowe zależności wyboru wanantu operacji technologicznej (wyznaczając strukturę wariantową technologii). Niezbędne było wprowadzanie dodatkowych zabiegów przy tworzeniu uporządkowanych technologii, zależnie od wartości wymiaru Natomiast nie wystąpiła sytuacja, w której podzbiorowi uporządkowanych konstrukcji odpowiadała jedna uporządkowana technologia Dlatego przy tak szczegółowo zapisywanych uporządkowanych technologiach każdej uporządkowanej konstrukcji odpowiadała jedna technologia

ks“‘ -> te*'. gdzie n=m    (6.6)

Podstawowym narzędziem tworzenia uporządkowanych technologii te“* dla uporządkowanych konstrukcji ks*‘, zastosowanym w pracy, jest integracja CAD/CAM (3, 19, 33, 41, 130, 150, 151J. Wyróżniono trzy metody integracji tworzenia uporządkowanych technologii na podstawie uporządkowanych konstrukcji (73, 76, 79, 85. 90. 150, 151] polegające na zastosowaniu:

1)    programów graficznych CAD dla tradycyjnych procesów technologicznych, (np.

AutoCAD do sporządzania kart technologicznych oraz kart instrukcji obróbki),

2)    programów CAD oraz CAM . (np. AutoCAD oraz MastcrCAM),

3)    zaawansowanych programów graficznych, (np. 1-DEAS).

Wynikiem prowadzonych prac są wdrożenia w zakresie opracowanego systemu modułowego siłowników hydraulicznych, stojaków dla przemysłu górniczego oraz stanowisk badawczych wirników szybkoobrotowych [85. 79]. Wzorcowe procesy technologiczne zostały narzucone przez wytwórców biorących udział w projekcie (79).

6.1. Integracja z zastosowaniem programów graficznych CAD

Integracja procesu konstrukcyjnego z przygotowaniem wytwarzania, dla uporządkowanych konstrukcji ks"', z zastosowaniem programów graficznych CAD (np.: AutoCAD, LogoCAD), dotyczyła wspomagania komputerowego tradycyjnej technologii wytwarzania (bez użycia obrabiarek sterowanych numerycznie). Wyróżniono nastgiującc stadia procesu:

1)    według zasady doboru dla wymaganych cech charakterystycznych CCH. określenie

wektora potrzeb X" (5.9.1),

2)    na podstawie przyporządkowania a wybór typowych rozwiązań konstrukcyjnych (iks*¹ .iks'"), przez wyznaczanie konstrukcji modułowej ks^M lub typowej ksj, (5.9.3)

3)    sporządzenie rysunku złożeniowego zks^u z zastosowaniem parametryzacji,

4)    na podstawie przyporządkowania p, x. & (zależności 5.9.4, 5.9.5, 5.9.6) dobór: typowielkości ts“’;(j = l,jz) lub modułów konstrukcyjnych mk~*’;(j = l,jz),

5)    opracowanie z zastosowaniem parametryzacji rysunków wykonawczych zks*‘,