32406 strona (490)

pacjenta z drganiami wysyłanymi przez aparat zabiegowy w ten sam sposób, w jaki odbiornik radiowy oddziałuje z wysyłanym przez nadajnik przekazem muzyki, czyli też tak. jak odbiornik telewizyjny otrzymuje przekaz audiowizualny ze stacji telewizyjnej. W przypadku organizmu człowieka skutkiem zestrojenia jest ciepło powstające głęboko w tkankach ustroju. Aparaty do diatermii są zazwyczaj wyposażone w tzw. strojnik (regulator rezonansu), służący do wprowadzenia obwodu leczniczego, którego elementem jest ciało pacjenta, w rezonans, czyli dostrojenie tego obwodu do obwodu głównego. Jest to warunek prawidłowego przeprowadzenia zabiegu.

Regulacja mocy

Regulator mocy w urządzeniach do diatermii jest podobny do regulatora siły głosu w odbiornikach radiowych i telewizyjnych; służy on do określenia poziomu przegrzania tkanek. Przyrównanie urządzenia do diatermii do aparatu radiowego powinno przydać się wszystkim tym fizykoterapeutom. którzy stykają się z nowymi, nieznanymi im lub nowatorskimi urządzeniami do diatermii. W części, a nawet większości nowoczesnych aparatów zestrojenie obwodów następuje automatycznie, dzięki czemu operator nie musi „wyszukiwać na skali właściwej stacji”, tak jak w radiach samochodowych dostrajanych za pomocą przycisku. W innych istnieje możliwość automatycznej regulacji mocy lub zwięk-szania/zmniejszania mocy o określoną wartość za pomocą przycisku. W automatycznym dostrajaniu wykorzystuje się zasadę sprzężenia zwrotnego: w chwili gdy pacjent zostaje wprowadzony we właściwy rezonans, przekaźnik znajdujący się w aparacie otrzymuje elektroniczną informację zwrotną, podobnie jak samoczynny aparat fotograficzny odbiera informacje zwrotne umożliwiające określenie i ustawienie optymalnych parametrów. Regulacja mocy nie jest w istocie w pełni zautomatyzowana: moc jest regulowana i(lub) ustawiana przez producenta skokowo na kilku poziomach. W celu odpowiedniego ustawienia mocy aparatu osoba wykonująca zabieg powinna zapoznać się ze wskazówkami dotyczącymi poziomu mocy zalecanego w różnych chorobach i w zależności od pożądanej głębokości przenikania fal.

Rodzaje elektrod

W niektórych standardowych podręcznikach wymienia się kilkanaście rodzajów elektrod używanych w zabiegach diatermii. Obecnie jednak większość typów elektrod można zaklasyfikować do jednej z dwu kategorii, z których każda obejmuje różnorodne rodzaje elektrod do wyboru, w zależności od wymagań producenta, własnych doświadczeń fizykoterapeuty i natury stanu chorobowego. Największy wpływ na dobór elektrod mają zapewne głębokość przenikania fal i różnice w przegrzewaniu się poszczególnych tkanek. Najczęściej jednak osoby wykonujące zabiegi korzystają z urządzeń znajdujących się w miejscu pracy, używając wszelkich elektrod (aplikato-rów). jakie tylko są „pod ręką”. Konieczne w związku z tym wydaje się zaznajomienie ze sposobem użytkowania elektrod każdego rodzaju.

Elektrody kondensatorowe

Elektrody kondensatorowe (pojemnościowe) składają się z oddzielnych „okładek” (elektrod miękkich) lub elektrod sztywnych z izolacją powietrzną (ryc. 2-2). Pole elektromagnetyczne powstaje pomiędzy dwoma zwojami - po jednym wewnątrz każdej z „okładek” lub sztywnej elektrody (elektrod). Przegrzewaną partię ciała umieszcza się między elektrodami (ryc. 2-3). Natężenie ciepła i głębokość przenikania określone są przez kształty elektrod i odległość po-

18