System modułowy, w porównaniu z typoszeregiem konstrukcji, ze względu na strukturę wariantową, ma większe możliwości dostosowania środka technicznego do potrzeb, a tym samym charakteryzuje się większą elastycznością. Podstawowym mankamentem dotychczas opracowanych uporządkowanych rodzin konstrukcji jest ich petryfikacja, przez co są mało elastyczne, jeśli chodzi o dostosowanie się do potrzeb rynkowych Metody przedstawione w pracy są podstawą tworzenia nowej generacji uporządkowanych rodzin konstrukcji, do których zaliczają się elastyczne systemy modułowe konstrukcji.
Do podstaw tworzenia elastycznych systemów modułowych należą:
• wyznaczanie oprócz zalecanych wartości cech charakterystycznych również wartości cech charakterystycznych dopuszczalnych obejmujących cały zakres potrzeb przedstawiony w rozdz. 5.3,
• struktura wariantowa typowych rozwiązań konstrukcyjnych (rozdz. 5.4),
• komputerowo wspomagany dobór cech konstrukcyjnych bazujący na obiektowo zorientowanym programowaniu, tworzącym strukturę modułów programowych ujmujących moduły programowe związane z typowymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi oraz optymalizacją różnorodności wartości wymiarów (programy zwrotne), rozdz. 5.7.3.7,
• zastosowanie operatorów doboru ilościowych cech konstrukcyjnych, rozszerzonych o możliwość zastosowania teorii podobieństwa konstrukcyjnego (rozdz. 5.7.2 ), które w obrębie rodziny konstrukcji określają warunki podobieństwa konstrukcyjnego uwzględniając stany fizyczne, stcrcomcchamczne i proste odpowiadające konstrukcji wzorcowej,
• integracja doboru cech konstrukcyjnych z jednoczesnym zapisem konstrukcji na podstawie parametryzacji (odpowiednią spośród 4 metod parametryzacji, rozdz. 5.10.1),
• zastosowanie programów do obliczania kosztów wytwarzania, z uwzględnieniem opracowanego modelu kosztów rodziny konstrukcji, rozdz. 5.8.5.2,
• asocjatywnc generowanie uporządkowanych technologii na podstawie
uporządkowanych konstrukcji (rozdz. 6),
• automatyczne generowanie dokumentacji technologicznej na podstawie parametryzacji składników biorących udział w symulacji technologii, takich jak: półfabrykaty, uchwyty, podtrzymki, narzędzia itp. (rozdz. 6.3),
• zastosowanie grafów recyrkulacji do: wyboru elementów poddawanych recyrkulacji oraz przygotowanie procesów regeneracji wraz z jej udokumentowaniem z zastosowaniem: parametryzacji, techniki bloków, bloków z atrybutami itp. (82].
Przyczynowo-skutkowe ujęcie relacji między przyczyną nietypowości a jej skutkiem w postaci doboru konstrukcji elementów typopochodnych lub nietypowych przedstawiono w pracy [79], W wymienionej pracy rozważono takie przyczyny nietypowości, jak:
• odstępstwa od zunifikowanych wartości cech charakterystycznych.
• konieczność zastosowania nowych rozwiązań konstrukcyjnych,
• zmianę elementów katalogowych i znormalizowanych.
Zakłady wytwarzające i regenerujące środki techniczne na bazie elastycznych systemów modułowych konstrukcji mają tę przewagę, źc:
• obejmują swym zakresem działalności szerokie spektrum potrzeb, któremu odpowiada optymalnie zróżnicowany zbiór konstrukcji.
• ograniczoną liczbą konstrukcji elementów zapewnia się znaczną różnorodność konstrukcyjną środków technicznych,
• może być wspomagny komputerowo proces tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, w którym występują złożone procesy obliczeniowe i zapisy graficzne,
• zwiększają możliwości zastosowania CAD, CAM, CAE w procesie tworzenia i modyfikacji rodzin konstrukcji i technologii.
• uwzględniają aspekty recyrkulacji w tworzonych rodzinach konstrukcji.
• tworzą spójną, dynamiczną i statyczną bazę wiedzy o rodzinie konstrukcji,
• umożliwiają dokładniejsze obliczenie kosztów wytwarzania
Stosowane konstrukcje powtarzalne, typoszeregi konstrukcji, systemy modułowe konstrukcji zapisane w formie tradycyjnej (wyłącznie rysunków technicznych) charakteryzują się małą podatnością na wprowadzanie zmian oraz zajmują w archiwach sporo miejsca. Tym problemom naprzeciw stają zastosowanie sieci komputerowych oraz elastyczne systemy modułowe ze wspomaganiem komputerowym przedstawione w pracy.