8955898892

34

realizowaną relację Re' lub charakterystyczną postać konstrukcyjną, przyporządkowane są umowne nazwy lub oznaczenia.

Rozwiązania konstrukcyjne elementów oraz części nie spełniające izomorfizjnu systemowego charakteryzują się brakiem możliwości porównywania rozwiązań konstrukcyjnych. Niezbędne jest więc oddzielne rozpatrywanie struktury systemowej dla każdego rozwiązania konstrukcyjnego środka technicznego Można stwierdzić jedynie identyczność lub brak składnika struktury systemowej rozważając rozwiązania konstrukcyjne niższego poziomu i na tej podstawie określić podobieństwo między rozwiązaniami konstrukcyjnymi wyższego poziomu (zastosowanie sieci semantycznych) W powyższym przykładzie (rys. 3.5c, rys. 3.7) wyróżniono na podstawie identyczności rozwiązań konstrukcyjnych elementów trzy klasy rozwiązań konstrukcyjnych {rk*i.rkO{rks\rks\rks:){rks‘.....).

Współzależność między relacjami w hierarchii struktury systemowej wyróżnia pięć poziomów relacji: Re°. Re". Re"”. Re"**. Re“^,Kt (ogólnie oznaczane Re'). Odpowiadają im określone postacie konstrukcyjne: środków technicznych, zespołów, podzespołów, elementów i części w obrębie rozważanej rodziny konstrukcji. Nazewnictwo rozwiązań konstrukcyjnych ustanawiane jest na podstawie norm oraz praktyki inżynierskiej Istnieją składniki struktury, które odpowiadają jednocześnie różnym poziomom hierarchii, jak na przykład rozwiązania konstrukcyjne zespołów: „złącze połówki czynnej z połówką bierną sprzęgła" (Rc^kżn**) oraz „układ zabezpieczający” (Rc^CJ un^0ł), które spełniają jednocześnie rolę zespołu oraz podzespołu. Dopiero na poziomie elementów widoczny jest podział na kolejne składniki hierarchii, co wynika z zasady podziału i zasady łączenia przy tworzenia konstrukcji elementów.

Rys. 3.8. Fragment struktury systemowej rodziny konstrukcji - wozów żużlowych Fig. 3.8. Part of the system structure of the family of slag cars

W zależności od złożoności środka technicznego istnieje również złożoność struktury systemowej. Przykładem może być struktura systemowa rodziny konstrukcji wozów żużlowych, rys. 3.8. Widoczny jest tutaj podział na pięć poziomów struktury systemowej. W tej strukturze sprzęgło przeciążeniowe stanowi podzespół mechanizmu przechylania i wypadu kadzi. Porównywalne poziomy struktury systemowej wozu żużlowego i sprzęgła przeciążeniowego to poziom zespołu (Re^lłp-+Re⁰) oraz poziom elementów (Re'^rp*-*Re°'^r*). W konstrukcji wozów żużlowych zastosowano rozwiązanie konstrukcyjne sprzęgła

przeciążeniowego rks_n. (rys. 3.5). Na rys. 3.8 widoczne są również składniki struktury, które odpowiadają jednocześnie różnym poziomom hierarchii. Rozwiązanie konstrukcyjne kadzi (Rc^,,un") spełnia jednocześnie rolę zespołu, podzespołu i elementu. Dopiero na podstawie relacji Re"¹* określa się części składowe kadzi przedstawione na rys. 3.9, co wynika również z zasady podziału i zasady łączenia przy tworzeniu konstrukcji elementów

RELACJA _Re^e,f*^c    CZĘŚCI KADZI

SPRZEZENIA

UcŁiwjty

kodii

Stopy

kodn

Rys. 3.9. Przyporządkowane relacjom postacie konstrukcyjne części kadzi żużlowej Fig. 3.9. Rclations assigned to the constructional forms of the part of slag ladlcs