8955898935

60

iks*- =>n“'» (Jn!w.    (4.i3)

gdzie: jz - liczba konstrukcji elementów w typowym rozwiązaniu konstrukcyjnym. Przyporządkowanie (4.13), oznaczone jako Pm. można zapisać w formie warunkowej:

jeżeli tks*';(r = l.rz) ro (nj3,n**..Jl5.....n*'}.

Dla w'ybranej drogi p,( iks*¹, Iks*" ). tworzącej zbiór wybranych typowych rozwiązań konstrukcyjnych tks*(r = l,rz) oraz przyporządkowania Pm. dobierane są podzbiory postaci konstrukcyjnych elementów. Przyporządkowanie to można również zapisać w grafie wariantów konstrukcyjnych, wprowadzając w jego węzłach pod grały współdziałających elementów, co w formie uogólnionej przedstawiono na rys. 4.12.

Rys. 4.12. Podgrafy grafu wariantów konstrukcyjnych Fig. 4.12. Subgraphs of the constnictional varianls graph

Przyporządkowanie Pm może być również zapisane w postaci macierzy (4.14). Macierz taką dla wybranej drogi (tks*¹, tksj,"), tworzącej kombinacje typowych postaci konstrukcyjnych elementów fi ;(r = l,rz),(w = l,wz), nazwano macierzą elementów ME*.

	nr.	nr.'	• nr	• nr; 0	0
	nr.		• n;:	. njr nr:	0
Mi(tks^,\lks^,-)=>	n:		. n:	. n;- 0	0
	n;.	n;^1.	• n;*.	■ n:;*n;v	n:-.

W macierzy elementów zestawione są wszystkie postacie konstrukcyjne elementów składowych dobranych typowych rozwiązań konstrukcyjnych. Typowej postaci konstrukcyjnej

elementu    odpowiadają optymalnie zróżnicowane ilościowe cechy konstrukcyjne,

których ciąg wartości w^w (1 = l.lz) określa moduł konstrukcyjny,

mO =n"< u{w*';(I-l,lz)}.    (4.15)

gdzie: Iz - liczba zmiennych wymiarów.

Przyporządkowane ze względu na wartości cech charakterystycznych zbiory modułów konstrukcyjnych elementu tCj tworzą szeregi modułów konstrukcyjnych.

iC    •

Szereg modułów konstrukcyjnych MK,^ to zbiór modułów konstrukcyjnych mk^jOn ® l,mz) reprezentowany przez stałą postać konstrukcyjną Fl“^J oraz optymalnie

ig

zróżnicowaną macierz zmiennych wartości wymiarów wjf ;(m = l,mz),(l = l.lz)

MK^{mk^,'‘*';(m = l.mz)} = n uw^Mj;(l = l.lz).    (4.16)

gdzie: mz- liczba modułów konstrukcyjnych w szeregu.

Zmienność wartości wymiarów zależna jest głównie od zmienności parametrów pa*,

reprezentujących ilościowo potrzeby po*. Przyporządkowanie między potrzebami po* a wartościami ilościowych cech konstrukcyjnych elementu w"' oznaczono ym i zapisano poniżej w formie macierzowej

po;		<	w"' ^wu	w"’ ^wn	. w;*'
po;			p- ^wu		<
	ym		•	•
po*		<	w:,		^wl
.PO*.		w:,	w:,	• "C	"i,

Macierz z wartościami ilościowych cech konstrukcyjnych, podobnie jak w typoszeregach elementów, nazwano macierzą wartości wymiarów MW^. Potrzebie po* odpowiada wiersz wartości wymiarów, co równoznaczne jest z określeniem modułu konstrukcyjnego mk^nM' ;(j=l jz). Numery porządkowe m-l.mz identyfikują moduł w danym szeregu modułów konstrukcyjnych. Przyporządkowanie ym . podobnie jak w procesie tworzenia typoszeregów konstrukcji yt, pozwala optymalizację różnorodności cech konstrukcyjnych, które jest zagadnieniem jakościowo - ilościowym, rozpatrywać jako zagadnienie ilościowe.

Na podstawie optymalizacji różnorodności wartości wymiarów (rozdz. 5.8) dla wszystkich konstrukcji elementów składowych uporządkowanej rodziny konstrukcji tworzone są przyporządkowania między potrzebami po^J;(i «= l,iz) a numerami porządkowymi modułów

konstrukcyjnych mk™*'. Przyporządkowanie to oznaczono 8m i przedstawiono poniżej w formie macierzy