Szerokość wydzielonego dwutorowego torowiska tramwajowego na szlaku powinna wynosić me mniej
2 (d + b + p) + 0,50 m - gdy słupy trakcyjne są na międzytorzu,
2 (d + b + p) + 0,10 ni - gdy na międzytorzu jest ogrodzenie,
2 (d + b) + p - gdy nie ma słupów trakcyjnych i ogrodzenia na międzytorzu,
gdzie:
d - szerokość taboru tramwajowego, [m],
b - zewnętrzny pas bezpieczeństwa, o szerokości > 0,75 m (wyjątkowo > 0,50 m), p - wewnętrzny pas bezpieczeństwa o szerokości 0,50 m.
Rys. Szerokość wydzielonego dwutorowego torowiska tramwajowego na szlaku
Szerokość torowiska tramwajowego należy ustalać indywidualnie w obrębie:
• przystanków tramwajowych,
• skrzyżowań,
• gdy na torowisku są inne obiekty i urządzenia (inne niż slupy trakcyjne i ogrodzenie),
• gdy torowisko pełni dodatkowe funkcje, w szczególności gdy jest przeznaczone do ruchu komunikacji autobusowej lub pojazdów uprzywilejowanych.
Ulica z torowiskiem tramwajowym powinna spełniać określone warunki, jakim powinny odpowiadać tory tramwajowe, tj.:
1) promień łuku w planie toru tramwajowego na szlaku powinien być > 50 m,
2) promień łuku w planie toru tramwajowego na skrzyżowaniu oraz na rozjazdach i pętlach powinien być >25 m,
3) w przypadku jednoczesnego występowania łuku w przekroju podłużnym i łuku w planie, promień łuku w planie nie może być mniejszy niż 200 m,
4) pochylenie podłużne toru tramwajowego powinno być:
• < 5% - na szlaku, jeśli przewidywany tabor ma odpowiednie właściwości trakcyjne,
• < 3% - na dojazdach do wiaduktu i estakady,
• < 2,5% - na przystanku tramwajowym i na rozjazdach,
5) łuk w przekroju podłużnym powinien być stosowany, gdy algebraiczna różnica pochyleń podłużnych jest > 0,6% (tzw. kąt załamania niwelety),
6) promień łuku w przekroju podłużnym powinien być > 2 000 m.
Perony przystanków tramwajowych
Ulica z torowiskiem powinna mieć perony przystanków tramwajowych.
(przy przebudowie albo remoncie ulic klasy < G dopuszcza się odstępstwo od wykonania peronu)
11