9752256163

w górę. Wiertnica wraz ze stołem obrotowym i pompą płuczkową napędzana jest silnikiem elektrycznym lub spalinowym, a ruch obrotowy przenoszony jest za pomocą kół zębatych, stożkowych lub czołowych.

Wiertnice wrzecionowe różnią się od stołowych tym, że rura płuczkowa przechodzi przez otwór wydrążony we wrzecionie, z którym połączona jest sztywno za pomocą uchwytów szczękowych. Takie połączenie wymaga częstych przerw w pracy, aby przestawić wrzeciono z położenia dolnego w górne.

W zależności od konstrukcji urządzenia do popuszczania przewodu wiertniczego wyróżnia się wiertnice, których przewód popuszczany jest ręcznie za pomocą specjalnej dźwigni lub popuszczadłem hydraulicznym. Wiertnice z popuszczadłem hydraulicznym są obecnie powszechnie stosowane, ponieważ nacisk osiowy na dno otworu regulowany jest przez zmianę ciśnienia hydraulicznego działającego na tłok sprzężony z wrzecionem, co jest szczególnie ważne przy głębszych wierceniach. Wiertnica napędzana jest silnikiem elektrycznym lub spalinowym, przy czym ruch obrotowy poprzez skrzynią biegów i sprzęgła przenoszony jest na urządzenie wyciągowe (bęben) lub na urządzenie obrotowe rur płuczkowych.

Przy wierceniach obrotowych obieg płuczki w otworze uzyskuje się za pomocą pompy płuczkowej. Powszechnie używa się jednej pompy tłokowej dwustronnie działającej, jednak w wielu przypadkach, a szczególnie przy wierceniach głębokich, z uwagi na wymaganą bezawaryjność w pracy powinny być dwie pompy.

Podstawowym narzędziem pracującym na dnie otworu wiertniczego jest rdzeniówka. która składa się z koronki wiertniczej, urywaka rdzenia oraz rury rdzeniowej i zasypowej połączonych za pomocą łącznika redukcyjnego z rurami płuczkowymi (rys. 3)

Rys. 3. Rdzeniówka pracująca na dnie otworu wiertniczego 1 - koronka, 2 - urywak rdzenia,

3 - rura rdzeniowa, 4 - łącznik, 5 -rura zasypowa, 6 - rura płuczkowa, 7 - kierunek płuczki i wynoszonych zwiercin [2, s. 46]

Koronka wiertnicza stanowi najważniejszy element rdzeniówki, ponieważ służy do urabiania /zwiercania/ skały po obwodzie pierścienia, dzięki czemu otrzymuje się rdzeń, który wchodzi do rury rdzeniowej. Koronki wykonuje się ze stali w postaci krótkiego odcinka rury „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

12