9752256491

wiązywania się przez osobę trzecią - zobowiązana z długu.

Powyżej zaznaczono, iż na podstawie obecnie obowiązujących przepisów i w oparciu o dotychczasową linię orzeczniczą działanie podmiotów polegające na zawarciu umowy, gdzie podmiot nabywa we własnym imieniu i na własny rachunek cudze wierzytelności za własne środki finansowe, jest zaliczane jako pośrednictwo finansowe i zwolnione z opodatkowania VAT.

Głównym obdarowaniem dla rozróżnienia samego obrotu wierzytelnościami od obrotu razem ze ściąganiem długów lub umowy faktoringu jest przyjęcie, iż nabywany dług oraz jego dalsza egzekucji jest we własnym imieniu nabywcy nie na zlecenie drugiej strony. Ponadto w zapisach umownych brak jest innych ubocznych świadczeń na rzecz zbywającego.

Zatem całość transakcji zawiera się w generalnym, całościowym przekazaniu wierzytelności jako aktywa finansowego. Oczywistym jest, iż w przypadku obrotu i nabycie wierzytelności strona nabywająca wchodzi w miejsce dotychczasowego wierzyciela oraz przejmuje całość ryzyka związanego z wypłacalnością dłużnika. Jednakże to pozostawało poza stosunkiem umownym oraz uregulowaniami podatku od towarów i usług. Natomiast w przeciwieństwie do powyższego proponowane zapisy chcą objąć wyłączeniem od zwolnienia VAT czynności, na podstawie których nabywca długu przejmuje ryzyko niewywią-zywania się przez osobę trzecią - zobowiązana z długu. Zatem istnieje wysokie - jeśli nie oczywiste - ryzyko, iż wszelkie czynności polegające na cesji długu, wierzytelności będą zaliczane wprost do powyższych czynności.

Jak wskazano powyżej w uzasadnieniu projektu zmian w ustawie, celem zmian zaproponowanych w projekcie jest przede wszystkim uwzględnienie w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług oraz załącznikach do tej ustawy, nomenklatury oraz symboli statystycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. Zmiana ta ma pozwolić podatnikom podatku VAT na prowadzenie jednolitych zasad ewidencji zarówno dla potrzeb podatku od towarów i usług, jak i w dokumentacji statystycznej. Zaznaczono, iż zmiany są głównie dyktowane przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 347/1 z późn. zm.). Oparcie zatem przepisów dotyczących zwolnienia usług pośrednictwa finansowego od podatku na opisach tych usług zawartych w ww. dyrektywie, ma pozwolić na zapewnienie zgodności regulacji krajowych z przepisami Dyrektywy.

Jednakże należy wskazać, iż w zasadniczej treści artykułu 13(B)(d)3 VI Dyrektywy wynika, że państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z negocjacjami, dotyczące depozytu i bieżących rachunków (...), za wyjątkiem jednakże odzyskiwania długów i faktoringu, natomiast w nowej Dyrektywie 2006/112/WE wart 135 ust 1 lit d) stanowi się, iż państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych z wyłączeniem windykacji należności.

Wiedza Prawnicza nr 1/2010 Strona 10