nowych mocy na około 5-8 lat. Oznacza to, że po uwzględnieniu procedur administracyjnych planowanie nowych inwestycji musi odbywać się w Polsce w perspektywie 7-10 lat. W tym okresie grozi nam niedobór energii i uzależnienie od dostaw z zewnątrz.1 Nowo powstałe firmy muszą przyjąć strategię wzrostu inwestycji w najbliższych latach. Jest to istotne choćby z tego względu, że w Polsce brakuje transgranicznych przejść i nie ma możliwości importu energii z zagranicy (istniejące przejścia pozwalają na import 5-10% mocy). W sytuacji kryzysu nie możemy oprzeć się na imporcie energii. Oznacza to, że rząd musi wspierać budowę transgranicznych mocy przesyłowych ze względu na utrzymanie bezpieczeństwa energetycznego kraju na stałym poziomie, a ponadto ze względu na stworzenie presji konkurencyjnych dla wytwórców.
Z punktu widzenia polityki właścicielskiej 4 podmioty - grupy działające na polskim rynku nie mogą ze sobą efektywnie konkurować, ponieważ są w rękach jednego właściciela. Dywersyfikacja właścicielska podniosłaby efektywność funkcjonowania przedsiębiorstw energetycznych.
Nie można pominąć uwagi o stronie popytowej (odbiorcy końcowi), dla której ważna jest racjonalizacja zużycia energii elektrycznej, ograniczająca coraz bardziej rosnące zapotrzebowanie. Jest to jednak obszerne zagadnienie wymagające systematycznych badań długookresowych, stanowiące odrębne wyzwanie na polskim rynku energetycznym.
W analizie polityki liberalizacji rynku, za wyjściowe uwarunkowania przyjęto rozwiązania prawne dotyczące tego podsystemu. W zakresie badania podstaw funkcjonowania systemu elektroenergetyki, z punktu widzenia rozwiązań prawnych, przeprowadzona została analiza podstaw funkcjonowania systemu z ekspozycją cech negatywnych i pozytywnych. Przy okazji posługując się uporządkowanym systemem definicji podstawowych takich, jak SYSTEM, REGULACJA czy MONOPOL w energetyce można było poddać oglądowi także struktury organizacyjne tego systemu, dotychczasową organizację oraz przewidywaną w wyniku reformy. Sugestia autora w
17
W Polsce największe moce energetyczne były zainstalowane w latach 70-tych (10 GW). Watach 80-tych zainstalowano już tylko 6 GW mocy. W latach 9—tych zainstalowana moc miała wartość 2,6 GW.
W pierwszej dekadzie XXI wieku zaplanowano realizację trzech projektów: Bełchatów (ponad 800 MW mocy), PKE (ponad 450 MW), PAK II (464 MW).