Niniejszy program stanowi kontynuację naszego programu nauczania historii i społeczeństwa w szkole podstawowej.
Program dla gimnazjum opiera się na następujących założeniach:
♦ W nauczaniu historii należy położyć nacisk na przedstawienie procesów historycznych, nie zaś poszczególnych wydarzeń; prezentacja tych ostatnich służy głównie zrozumieniu przez uczniów zależności przyczynowo-skutkowych w dziejach.
♦ Uczniowie są w stanie zainteresować się tymi zagadnieniami historycznymi, którymi zajmują się profesjonalni historycy — pod warunkiem, że zostaną one przedstawione w sposób adekwatny do możliwości percepcyjnych uczniów.
♦ Uczniowie muszą mieć możliwość poznawania dziejów zarówno w porządku chronologicznym — kolejno według najważniejszych wydarzeń omawianej epoki — jak i wzdłuż zagadnień przekrojowych (np. położenie kobiet w różnych krajach i epokach).
♦ Praca z tekstem źródłowym i materiałami ikonograficznymi stanowi nieodzowny element nauki historii na tym etapie kształcenia.
♦ Uczniowie powinni poznawać historię w sposób aktywny, mając świadomość celowości i przydatności nauki przedmiotu.
Uwzględniąjąc powyższe, przyjęliśmy, że:
Treści nauczania w klasach I-III gimnazjum obejmują historię Polski na tle najważniejszych wydarzeń i procesów dziejowych Europy i świata — tak jak przewiduje to podstawa programowa kształcenia ogólnego dla gimnazjów. Zarazem konsekwentnie prezentowane są zagadnienia przekrojowe, istotne — naszym zdaniem — dla ukazania możliwie pełnego obrazu przeszłości lub szczególnie interesujące dla uczniów (takie jak rola klimatu i warunków naturalnych, formy ustrojowe, życie codzienne, sytuacja kobiet, wychowanie dzieci, szkoła, postęp techniczny, kultura).