1155787611

Analiza wyników badań 53

M-6,łA-.    K.    M:209kNm    m.    y-.h>"^a

Rys. 4.13. Belka B3: wykresy odkształceń w przekroju obciążonym momentem ujemnym

Obliczeniowa wysokość położenia osi obojętnej mierzona od dolnej powierzchni belki wyznaczona w przekroju przęsłowym wynosiła 311,4 mm natomiast w przekroju podporowym 217,3 mm.

Zmianę położenia rzeczywistej osi obojętnej belki zespolonej w funkcji przyłożonej siły pokazano na rysunku 4.14.

Element badawczy: -Bdka B2 -BdkaBi

Element badawczy:

— Bdka B2 — -BdkaB3

Rys. 4.14. Zmiana położenia osi obojętnej: a) przekrój A-A, b) przekrój B-B

We wszystkich belkach w przekroju podporowym zaobserwowano obniżenie położenia osi obojętnej już przy niskich wartościach przyłożonych sił. Po obniżeniu osi do wysokości około 155 mm nastąpiła jej stabilizacja położenia w całym zakresie przyłożonej siły.

Zjawisko to związane było z zarysowaniem płyty betonowej. Z kolei w przekroju przęsłowym nastąpiło podniesienie położenia osi obojętnej względem wartości obliczonej o około 10 mm

i następnie jej stabilizacja na poziomie około 320 mm.

Wykorzystując pomierzone wielkości odkształceń oraz zachodzące relacje między naprężeniami a odkształceniami, i momentem zginającym a naprężeniami wyznaczono

lokalną krzywiznę belki (rys. 4.15) z zależności: