Badania rzeczywistych konstrukcji 70
Rys. 5.6. Wizualizacja modelu obliczeniowego obiektu M2
Dodatkowo w celu generacji przyłożonego obciążenia (sił skupionych od nacisku osi pojazdów ciężarowych) zastosowano nieważką płytę o nieskończenie małej sztywności z wygenerowaną siatką skończoną o geometrii płyty pomostowej. Połączenie konstrukcji z podłożem w osiach łożysk zamodelowano za pomocą więzów odwzorowujących stopnie swobody tych łożysk.
Kolejnym krokiem w analizie wytrzymałościowej było uwzględnienie efektu szerokiego pasa. Na podstawie przybliżonych odległości U między zerowymi punktami momentu zginającego wyznaczono efektywną szerokość współpracującą półek (rys. 5.7). Szerokość be(( półki określono ze wzoru [PN-EN 1994-2]:
^.r =bo+ Zbtl, (5.9)
gdzie:
bo - odległość między środkami skrajnych łączników na ścinanie, bei - szerokość współpracująca półki z betonu, po każdej stronie środnika, równa Lei8 (ale nie większa niż szerokość geometryczna b\).
Objaśnienia:
1 Lc = 0.85 A, dla />clV,
2 Lę = 0.25(Z., 4 Z.2) dla bc({ >
3 Lk — 0,70 /.> dla />f|yj
4 Lc — 2 b \ dla
Rys. 5.7. Równoważne rozpiętości dla określenia szerokości współpracującej półki z betonu