Badania rzeczywistych konstrukcji 61
• obiekt M2 - jezdnia północna Trasy Mostu Północnego,
• obiekt M3 - jezdnia południowa Trasy Mostu Północnego.
Ze względu na brak pełnej dokumentacji technicznej obiektu Ml oraz zmienną liczbę dźwigarów w obiekcie M3, wynikającą ze zmiennej szerokości całkowitej analizę obliczeniową przeprowadzono w przypadku obiektu M2. Stąd też w dalszej części rozprawy obiekty Ml i M3 nie będą omawiane.
Obiekt M2 zaprojektowany został w postaci konstrukcji ciągłej dziesięcioprzęsłowej. Długości teoretyczne w osiach podparć wynoszą odpowiednio (licząc od lewego brzegu rzeki) 45,00 + 65,00 + 110,00 + 160,00 + 110,00 + 66,66 + 2 x 66,67 + 60,00 + 45,00 = 795,00 m. Pod względem statycznym ustrój jest wieloprzęsłową belką ciągłą. Konstrukcję nośną stanowi zaś stalowy, jednokomorowy dźwigar skrzynkowy, współpracujący z żelbetową płytą pomostu jezdnego (rys. 5.1).
Rys. 5.1. Typowy przekrój poprzeczny obiektu M2
Wysokość konstrukcyjna dźwigarów jest stała w przęsłach zalewowych i wynosi 3,25 m (wysokość mierzona w osi dźwigara). W głównym przęśle nurtowym o rozpiętości 1= 160,0 m i przyległych do niego przęsłach o rozpiętości po 1=110,Om wysokość konstrukcji stalowej jest zmienna i wzrasta od wysokości 3,25 m w osi przęsła do 8,50 m nad podporami.
Konstrukcja stalowa dźwigara składa się z pasów górnych o stałej szerokości wynoszącej 0,90 m; dwóch środników oraz pasa dolnego o szerokości 6,05 m w częściach mostu o stałej wysokości. W częściach mostu o zmiennej wysokości szerokość pasa dolnego ulega zmniejszeniu od 6,05 m do 4,70 m. Grubość blach w poszczególnych częściach dźwigara jest