1155787622

Badania rzeczywistych konstrukcji 71

Ostatecznie do dalszej analizy przyjęto przekrój dźwigara pokazany na rysunku 5.8.

Badania rzeczywistych konstrukcji 71

Rys. 5.8. Przyjęty przekrój obliczeniowy dźwigara na podporą 90

W przyjętym w obliczeniach przekroju, wyznaczono maksymalną wartość momentu rysującego M_Ct, z wzoru:

(5.10)

gdzie:

fam - średnia wytrzymałość betonu płyty na rozciąganie,

W\ - wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie.

Wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie wyznaczono w II fazie pracy konstrukcji, czyli dla przekroju zespolonego:

(5.11)

CL

gdzie:

/z - moment bezwładności przekroju zespolonego,

n - stosunek modułów sprężystości, odpowiednio stali i betonu n = £_s/£_Cm, d_c -odległość od środka ciężkości przekroju zespolonego do włókien górnych płyty. Następnie wyznaczono średnie odkształcenia zbrojenia rozciąganego z wzoru (5.6), natomiast naprężenia rozciągające a_s (crj¹) z uwzględnieniem wpływu betonu na odcinku między rysami obliczono z zależności:

(5.12)

<j = <t + Aer ,

s s.o    s ’