Działy powyższe w drugim stopniu odpowiadają przeważnie departamentom n. p.:
944.11. Finisterre.
.79. Bearn (Basses-Pyrenees).
Nie mówiąc już o tern, że sygnatury tego składu co 944.03 lub 944.05 i t. p. dwuznacznie mogą być odczytywane: jako słowniki do historji Francji lub jako dotyczące jej wydawnictwa perjodyczne, szwankuje klasyfikacja powyższa bezwzględnością narzuconego schematu i jego niedostatecznością dla poszczególnych literatur historycznych. Gdyby się nawet zgodzono na zasadę podziałów przez Deweya ustalonych, ważniejsze zresztą tylko literatury uwzględniających, to któregoź z historyków Francji zadowolniłaby n. p. grupa tych rozmiarów co 944.1 (Dzieje jej pierwotne aż po rok 987-y) lub 944.033 (Ludwik XIV)? Każda z nich to bibljoteka, w której lad chyba dalszemi, na ochotnika dokonywanemi podziałami wprowadzać-by wypadło; co również zastosować-by należało do całego szeregu literatur historycznych, jedną, jedyną liczbą klasyfikacyjną objętych, jak: 943.8 Polska, 949.3 Belgja, 949.8 Ru-munja, 952 Japonja i t. p.
Z drugiej strony, przeprowadzenie podziału szczegółowego, zajęłoby niesłychaną ilość liczb klasyfikacyjnych, których zrozumienie wymagałoby mozolnego w każdym wypadku przestu-djowania zasad danego schematu.
Inaczej zgoła rzecz się przedstawia w opracowaniu tablic instytutowych. Liczb klasyfikacyjnych głównych, z wyjątkiem 9 Historja, nie spotykamy w nich niemal wcale, podział zaś literatur odbywa się jedynie przy pomocy poddziałów wspólnych: miejsca, czasu i alfabetycznego, czyli imion własnych, o których niżej, a odbywa dowolnie, bez jakiegokolwiek postawionego z góry schematu. Deweyowskie tedy grupy: 944.01 Dzieje pierwotne Francji po rok 987-y, lub 944.033 Ludwik XIV, zastępujemy sygnaturami, wolny ich niejako stanowiącemi przekład: 9 (44) ”....-.0987”, lub 9 (44) ”1643:1715”, a w ich granicach dowolnie już i nieograniczenie dalsze tworzyć możemy poddziały, jak: 9 (44) „1643:1661” Mazarini, lub 9 (44) ”1648:1652” Fronda.