(amw)
Materiałoznawstwo
str. 3
• Gęstość : 2,947 g/cm3 ;
• Łupliwość : wyraźna w jednym kierunku;
• Przełam : muszlowy, kruchy;
• Luminescencja w bliskim UV wykazuje bladoróżowe, żółte lub zielone świecenie. W dalekim UV kryształy dają żółtawe, żółtawoczerwone lub białe świecenie.
Wapień to skała osadowa (chemogeniczna lub organogeniczna) zbudowana głównie z kalcytu, może przybierać różne barwy (czerwona - zabarwienie tlenkiem żelaza).
Łatwo ulega wietrzeniu chemicznemu (zjawiska krasowe): CaCC>3 + H2OCO2 —► Ca(HCC>3)2 Wapień jest używany głównie w budownictwie, przemyśle wapienniczym, cementowym, chemicznym, cukrowniczym, w hutniczym (jako topnik, do wyrobu szkła) oraz w rolnictwie (jako nawóz). Wykorzystanie w budownictwie jest widoczne szczególnie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, gdzie skały tej używano szczególnie często do budowy zarówno twierdz (np. Ogrodzieniec), jak i zwykłych domów mieszkalnych.
Fot. 1. Wapienie w Tyńcu (Polska)
Wapienie w zależności na pochodzenie dzielą się na: organogeniczne, chemiczne i klastyczne. Wapienie pochodzenia organogenicznego powstały w morzach na skutek osadzania się muszli i szkieletów żyjątek morskich zbudowanych głównie z CaC03. Wapienie pochodzenia chemicznego tworzą się w wyniku krystalizacji CaC03 z roztworów wodnych powstałych wskutek działania wód na starsze skały zawierające w swym składzie jony wapnia Ca2+. Wapienie klastyczne powstają w wyniku osadzania się okruchów skał wapiennych pochodzenia organogenicznego lub chemicznego. Ze względu na miejsce tworzenia się skał wapiennych można wyróżnić dwie duże grupy: wapienie powstałe w środowiskach morskich i wapienie powstałe w środowiskach lądowych.
Do wapieni pochodzących ze środowisk morskich zalicza się: wapienie rafowe, wapienie muszlowe, kredę, wapienie pelagiczne oraz wapienie oolitowe.
Wg „Budownictwo ogólne - materiały i wyroby budowlane" tom 1 - 2005 r„ z dodatkami autora z innych źródeł (amw)