A. Roszkowska: Jak zapamiętujemy.. 119
Obrazek lub zdjęcie zawierające wiele szczegółów. Obrazy te powinny przedstawiać scenę, w której bierze udział wiele osób. Ukazane na nich wydarzenie, powinno być interesujące dla osób badanych. Magnetofon służący rejestracji wypowiedzi.
W eksperymencie powinno wziąć udział co najmniej 5 osób. Osoby te wychodzą z sali. Eksperymentator pokazuje wybrany obrazek wszystkim obecnym i prosi, aby osoby z audytorium nie czyniły żadnych uwag, nie komunikowały się i nie poruszały w trakcie całego eksperymentu.
Osoby badane wchodzą do sali pojedynczo.
Eksperymentator podaje pierwszej osobie badanej obrazek wraz z instrukcją. Proszę wyobrazić sobie, że jest Pan/Pani naocznym świadkiem tej sceny Proszę opowiedzieć wszystko, co Pan/Pani zobaczył/zobaczyła, drugiej osobie, najdokładniej jak Pan/Pani potrafi, podając jak największą liczbę szczegółów. Proszę nie mówić, że widział/widziała to Pan/Pani na obrazku, ale zachowywać się tak, jakby rzeczywiście był/była Pan/Pani uczestnikiem zdarzenia, mówiąc np. widziałem/widziałam to i to, proszę mówić powoli.
Pierwsza osoba badana przygląda się obrazkowi, zdjęciu. Kiedy sama zdecyduje, że jest gotowa opowiedzieć, co dzieje się na obrazku, eksperymentator zaprasza drugą osobę. Druga osoba otrzymuje następującą instrukcję: Pierwsza osoba opowie Panu/Pani zdarzenie, którego była świadkiem. Proszę słuchać uważnie, aby móc opowiedzieć to następnej osobie. Druga osoba słucha opowiadania. Po skończeniu opowiadania przez pierwszą osobę, eksperymentator zaprasza następną osobę badaną. Wchodzi trzecia osoba, która otrzymuje następującą instrukcję: Osoba opowie Panu/Pani zdarzenie, o którym słyszała. Proszę uważnie słuchać, aby móc powtórzyć je jak najdokładniej następnej osobie. Osoby biorące udział w eksperymencie nie powinny reagować nawet wówczas, gdy kolejne osoby mówią źle, zbyt mało, zapomniały czegoś itp.
Za pomocą magnetofonu rejestrowane są wypowiedzi osób badanych. Zęby zminimalizować wpływ rejestracji (nagrywania), można ukryć magnetofon, tak aby osoby badane nie rozpraszały się czy deprymowały obecnością sprzętu nagrywającego. Jeśli nie ma możliwości użycia magnetofonu, dwóch lub trzech słuchaczy wybranych z grupy stara się najdokładniej zapisywać opowiadania, nie opuszczając szczegółów, skracając jedynie formę wypowiedzi.