1194638563

A. Roszkowska: Podatność na sugestię 73

Przebieg eksperymentu

Osoba badana siedzi w odległości 50—60 cm od monitora, trzymając przed sobą kartkę i ołówek. Eksperymentator podaje następującą instrukcję: Chciałbym zmierzyć Pana/Pani zdolność do dokonywania dokładnej oceny i szybkiego odtwarzania długości odcinków prostej, które będą się po kolei ukazywały na monitorze komputera. Po każdym ukazaniu się odcinka proszę go szybko narysować na kartce i natychmiast spojrzeć na monitor, gdzie zaraz ukaże się następny odcinek. Proszę rysować odcinki jeden po drugim, nie zwracając uwagi na ich wychylenia w lewo i prawo.

Eksperymentator uruchamia pokaz slajdów i daje sygnał Uwaga na 2—3 sekundy przed ukazaniem się pierwszego odcinka.

Na monitorze prezentowane są kolejno odcinki następującej długości: 12, 18, 24, 30, 36, 42, 48, 54, 60 mm. Następnych 11 odcinków ma długość 60 mm każdy.

Czas wyświetlania poszczególnych slajdów jest tak ustawiony, aby każdy odcinek ukazywał się w ciągu 0,5 sekundy, a przerwy pomiędzy prezentacją odcinków wynosiły nie więcej niż 3—4 sekund.

Analiza wyników

Sugestywność osoby badanej ocenia się liczbą kresek dłuższych od odcinka na slajdzie nr 9, czyli odcinka o długości 60 mm.

Zgodnie z zaleceniami A. Bineta, aby eksperyment miał być miarodajny, należy przeprowadzić go na dużej grupie osób.

Proponuje się przeprowadzenie eksperymentu z podziałem na różne grupy wiekowe, np. 6—9 lat, 10—15 lat, 15—19 lat, 20—50 lat, 51—60 lat, aby określić różnice podatności na sugestię w zależności od wieku.

Bibliografia

BinetA., 1900: La suggestibilite. Paris.

Fraise P., 1960: Podręcznik ćwiczeń z psychologii eksperymentalnej. Warszawa. Roszkowska A., 2002: Podatność na sugestię świadków wystęjmjących w postępowaniu karnym. [Niepublikowana praca doktorska]. Katowice.