1194639546

632

W ostatnim roku teoria modelu optycznego uczyniła znaczny krok naprzód znajdując — na razie tylko dla neutronów i protonów — uniwersalny potencjał, którego parametry są funkcjami liczby porządkowej Z, oraz liczby masowej A jąder tarczy, a także energii E bombardujących protonów czy neutronów.

Stało się to możliwe dzięki lepszemu poznaniu fizycznych podstaw modelu optycznego i nagromadzeniu olbrzymiego materiału eksperymentalnego. Bardzo istotnym było również użycie dla tych problemów szybko liczących elektronowych maszyn cyfrowych.

Uniwersalny potencjał dla rozpraszania neutronów

Neutrony były pierwszymi cząstkami, których oddziały wanie z jądrami atomowymi opisano modelem optycznym. Ze względu na brak oddziaływania kulombowskiego potencjał optyczny' ma tutaj stosunkowo prostą formę. Elastyczne rozpraszanie neutronów było badane bardzo wszechstronnie dla różnych energii i pierwiastków, jakkolwiek dokładność tych pomiarów daleka jest od tej, jaką się uzyskuje dla cząstek naładowanych.

Pierwszą próbę wypisania uniwersalnego potencjału dla oddziaływania neutronów" znajdujemy w pracy Bjorklunda i Fernbacha [1]. Użyli oni potencjału o ustalonych współczynnikach geometrycznych. Głębokości dołu poszczególnych części potencjału były funkcjami energii. Potencjał ten dość dobrze reprodukował rozkłady" kątowe w elastycznym rozpraszaniu neutronów na różnych izotopach. Wzór (1) podaje ogólną formę tego potencjału, a tablica I liczbowe wartości jego parametrów

Uf(r) + iWg(r)

2 1

-J

r

1

r R l + exp — —

a

a i

T ab li

Ł	. * MeY 1 50	W	o*
MeV		MeY	MeY
4,1		! 7	9,5
7	45,5	9,5	8,6
14	| 44 !	11	8,3

i

i	a	0	0
•	"ermi	fermt	ferm:
1	0,65	0,98	J ,25
i	0,35	0,98	1,25
i	0,65	0 98	1,25