Aktualnie zaleca się, aby leki przeciwbakteryjne w trakcie ostrej biegunki podawać jedynie w sytuacjach wyjątkowych, do których należą13,15,45:
1. Empiryczna antybiotykoterapia biegunki przebiegającej z gorączką > 38°C i co najmniej jednym z takich objawów jak świeża krew w stolcu, duża liczba leukocytów lub laktoferyny w stolcu.
2. Empiryczna antybiotykoterapia umiarkowanej lub ciężkiej biegunki podróżnych - leki przeciwbakteryjne mogą skrócić czas jej trwania z 3-5 do 1-2 dni.
3. Potwierdzona czerwonka bakteryjna (Shigella) lub cholera (Vibrio).
4. Ciężka salmonelloza przebiegająca z wysoką gorączką i innymi objawami ogólnymi.
5. Salmonelloza bez względu na przebieg u chorych z grup zwiększonego ryzyka uogólnionego zakażenia: wiek < 6.mż. lub > 65 r.ż., niedobory odporności, immunosupresja, sztuczne zastawki serca, nieswoiste zapalenia jelit, niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, mocznica, niedożywienie znacznego stopnia, hipoproteinemia.
6. Biegunka wywołana przez pałeczki Yersinia u chorych z grup zwiększonego ryzyka uogólnionego zakażenia: wiek < 3.mż., niedobory odporności, zespół przeładowania żelazem, hemochromatoza w przebiegu marskości wątroby, choroba nowotworowa, długotrwałe leczenie preparatami żelaza chorych przewlekle dializowanych, leczenie desferoksaminą.
Wspomnieć należy jeszcze leki będące w powszechnym użyciu w leczeniu biegunek zarówno u dzieci jak i dorosłych. Eksperci uważają 26’45, że pomimo tego, że istnieją dowody naukowe wskazujące na większą skuteczność w porównaniu z placebo adsorbentów kaolinowo-pektynowych (smektyn dwuoktanościenny)47'48 oraz inhibitora enkefalinazy (racekadotril)49'50 to w chwili obecnej nie zaleca się ich rutynowego stosowania. Bezwzględnie przeciwwskazane w leczeniu ostrej biegunki u dzieci jest stosowanie, często używanych przez dorosłych leków hamujących
18